Page 149 - Nji jete ne mes kosoves
P. 149

146
i babait, Harry-n e kishte shtyer të mendonte për të ardhmën, pa marrë parasysh moshën që kishte. Me motrën shkonin në shkollë dhe ndihmonin nënën dhe babain në kryerjen e punëve në ndërtesë dhe jashtë saj.
“Nuk ka qenë lehtë që njeriu të vinte nga një fshat i Kosovës dhe të fillonte jetën në New York- Manhattan, në një vend ku vetëm gjatë një dite qarkullonin me mijëra e mijëra turistë të huaj. Në një ambient të
tillë duhej kërkuar mënyrën e jetesës”, thotë Nurija.
Në vendin ku ishin vendosur nuk njihnin askend. Nuk ishte krejt
njësoj. Nuk dinin gjuhë dhe u mungonte përvoja. Lypsej kohë për ambientim në një qytet kaq të madh e të zhurmshëm. Harry-n që në Vranoc kur mësoi për inisiativën e babait të tij për të dalë jashtë, kishte parandjenjën se fati do të jetë në anën e tyre. Këtë filozofi ai e kuptonte drejt: puna sjell fatin.
   Nga e djathta (ulur): Fatime dhe Sheqere Mulosmanaj.
Në këmbë: Nurije Bajraktari (djathtas) me Ganimete Mulosmanajn.
 


























































































   147   148   149   150   151