Page 2 - สวรรค์สีเลือด
P. 2
2
สวรรค์สีเลือด
ชายในชุดสีขาวแขนยาวหลุดลุ่ยถึงหัวเข่าก าลังยืนมองภาพของตนเองที่
สะท้อนกลับมาจากในกระจกอันแตกร้าเป็นรอยยาว ณ กึ่งกลางในห้องน า เขา
ยืนท าหน้าบูดบึ งเคร่งเครียดใส่กระจก และภาพที่ได้สะท้อนกลับมานั น กลับ
กลายเป็นรอยยิ มอย่างบิดเบี ยวเพราะมุมของกระจกที่แตกร้าวท าให้ภาพผิด
จากความจริงไป ไฟที่ติดๆดับๆท าให้เงาในกระจกผลุบๆโผล่ๆฉายภาพอารมณ์
ต่างๆของเขาออกมาทีละอารมณ์ๆ เมื่อไฟกระพริบอีกครั งเป็นครั งสุดท้าย
ก่อนที่จะดับสนิทปล่อยให้ความมืดเข้ามาครอบง าห้องๆนั นอย่างถาวร ก็
ปรากฏภาพของชายหนุ่มในกระจกที่ฉีกยิ มให้ในขณะที่เจ้าของหน้าตานั นเบื อง
นอกยังคงท าหน้าบึ งตึง..!! ทั งสองรูปร่างใบหน้าเหมือนกันทุกประการ ยกเว้น
ที่ชายที่ยืนอยู่หน้ากระจกสวมเสื อสีขาวแขนเสื อยาวถึงเข่า และชายในกระจก
สวมชุดเดียวกันเพียงแต่ชุดของเขาเป็นสีด าเท่านั น..
“สวัสดีทวัช” ชายชุดด าเอ่ยทักทายด้วยรอยยิ ม
“เช่นกัน..ทวัช” ชายชุดขาวที่ปั้นหน้าบึ งหน้ากระจกเอ่ยตอบ
ดูท่าทางเขาไม่สบายใจนัก
“วันนี มีเรื่องไม่สบายใจหรือคู่หู ดูท่าทางนายไม่ค่อยดี
นัก?” ชายชุดด ายังคงถามต่อไป ส าหรับความทุกข์และความสุขของชายชุด
ขาวเป็นเรื่องเดียวเท่านั นที่เขาให้ความสนใจ! ชายชุดขาวนิ่งไปนานก่อนที่จะ
เอ่ยตอบด้วยเสียงอันสั่นเทา...
“มันก าลังมาทวัช... มันก าลังจะมาเอาตัวฉันไป” ชายชุดด ากอด
แขนทั งสองข้างมองซ้ายมองขวาด้วยสายตาหวาดระแวง
“อีกแล้วหรือ?... พวกมันจะจองล้างจองผลาญพวกเราไปถึง
ไหนกัน?” ชายชุดด าหุบยิ มท่าทางโกรธแค้น
