Page 117 - ศาสนาและหน้าที่พลเมือง ม.ต้น

109

นอกจากจะบัญญัติ สิทธิ และเสรีภาพของประชาชนไวแลว รัฐธรรมนูญก็ยังไดบัญญัติหนาที่

ของประชาชนไว เชนกัน ดังตัวอยาง หนาที่ของประชาชนชาวไทยในหมวด 4 ของรัฐธรรมนูญแหง
ราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2550 ซึ่งบัญญัติไว ดังนี้

1. บุคคล มีหนาที่พิทักษ รักษาไวซึ่ง ชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย และการปกครองระบอบ
ประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริยทรงเปนประมุข ตามรัฐธรรมนูญนี้ (มาตรา 70)

2. บุคคล มีหนาที่ปองกันประเทศ รักษาผลประโยชนของชาติ และปฏิบัติตามกฎหมาย
(มาตรา 71)

3. บุคคล มีหนาที่ไปใชสิทธิเลือกตั้ง บุคคลซึ่งไปใชสิทธิหรือไมไปใชสิทธิ โดยไมแจงเหตุอัน
สมควรที่ทําใหไมอาจไปใชสิทธิได ยอมไดรับสิทธิ หรือเสียสิทธิตามที่กฎหมายบัญญัติ การแจงเหตุที่

ทําใหไมอาจไปเลือกตั้ง และการอํานวยความสะดวกในการไปเลือกตั้ง ใหเปนไปตามที่กฎหมาย
บัญญัติ (มาตรา 72)
4. บุคคล มีหนาที่รับราชการทหาร ชวยเหลือในการปองกัน และบรรเทาภัยพิบัติสาธารณะ

เสียภาษีอากร ชวยเหลือราชการ รับการศึกษา อบรม พิทักษ ปกปอง และสืบสานศิลปวัฒนธรรมของ

ชาติและภูมิปญญาทองถิ่น และอนุรักษทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดลอม ทั้งนี้ตามที่กฎหมาย
บัญญัติ (มาตรา 73)
5. บุคคล ผูเปนขาราชการพนักงาน ลูกจาง ของหนวยราชการ หนวยงานของรัฐ รัฐวิสาหกิจ

หรือเจาหนาที่อื่นของรัฐ มีหนาที่ดําเนินการใหเปนไปตามกฎหมาย เพื่อรักษาประโยชนสวนรวม
อํานวยความสะดวก และใหบริการแกประชาชน ตามหลักธรรมาภิบาลของการบริหารกิจการ

บานเมืองที่ดี ในการปฏิบัติหนาที่ และในการปฏิบัติการอื่นที่เกี่ยวของกับ ประชาชน บุคคล ตามวรรคหนึ่ง
ตองวางตนเปนกลางทางการเมือง (มาตรา 74)