Page 56 - ศาสนาและหน้าที่พลเมือง ม.ต้น
P. 56
48
3. หลักการปฏิบัติ
ศาสนาสอนวา กิจการงานตาง ๆ ที่จะทํานั้นมีความเหมาะสมกับตนเองและสังคม
ขณะเดียวกันตองออกหางจากการงานที่ไมดีที่ สรางความเสื่อมเสียอยางสิ้นเชิง
สวนการประกอบคุณงามความดีอื่น ๆ การถือศีลอด การนมาซ และสิ่งที่คลายคลึงกับ
สิ่งเหลานี้เปนการแสดงใหเห็นถึงการเปนบาวที่จงรักภักดีและปฏิบัติตามบัญชาของพระองค กฎเกณฑ
และคําสอนของศาสนา ทําหนาที่คอยควบคุมความประพฤติของมนุษย ทั้งที่เปนหลักศรัทธาหลัก
ปฏิบัติและจริยธรรม
เราอาจกลาวไดวาผูที่ละเมิดคําสั่งตาง ๆ ของศาสนา มิไดถือวา เขาเปนผูที่ศรัทธาอยาง
แทจริง หากแตเขากระทําการตาง ๆ ไปตามอารมณ และความตองการใฝต่ําของเขาเทานั้น
ศาสนาอิสลาม ในความหมายของอัลกุรอาน นั้น หมายถึง “แนวทางในการดําเนินชีวิต
ที่มนุษยจะปราศจากมันไมได” สวนความแตกตางระหวางศาสนากับกฎของสังคมนั้น คือ ศาสนาได
ถูกประทานมาจากพระผูเปนเจา สวนกฎของสังคมเกิดขึ้นจากความคิดของมนุษย อีกนัยหนึ่งศาสนา-
อิสลาม หมายถึง การดําเนินของสังคมที่เคารพตออัลลอห และเชื่อฟงปฏิบัติตามคําบัญชาของพระองค
อัลลอห ตรัสเกี่ยวกับศาสนาอิสลามวา “แทจริงศาสนา ณ อัลลอห คือ อิสลามบรรดา
ผูที่ไดรับคัมภีร ไดขัดแยงกัน นอกจากภายหลังที่ความรู มาปรากฏแกพวกเขา ทั้งนี้ เนื่องจากความอิจฉา
ระหวางพวกเขาและผูใด ปฏิเสธโองการตาง ๆ ของอัลลอหแลวไซร แนนอนอัลลอห ทรงสอบสวน
อยางรวดเร็ว” (อัลกุรอานอาลิอิมรอน)
หลักการปฏิบัติตาง ๆ มีดังนี้
1. วาญิบ คือ หลักปฏิบัติภาคบังคับที่มุกัลกัฟ (มุสลิมผูอยูในศาสนนิติภาวะ) ทุกคน
ตองปฏิบัติตาม ผูที่ไมปฏิบัติตาม จะตองถูกลงฑัณฑ เชน การปฏิบัติตามฐานบัญญัติของอิสลาม (รุกน)
ตาง ๆ การศึกษาวิยาการอิสลาม การทํามาหากิน เพื่อเลี้ยงดูครอบครัว เปนตน
2. ฮะรอม คือ กฎบัญญัติหามที่มุกัลลัฟทุกคน ตองละเวน ผูที่ไมละเวน จะตองถูก
ลงทัณฑ
3. ฮะลาล คือ กฎบัญญัติอนุมัติใหมุกัลลัฟ กระทําได อันไดแก การนึกคิดวาจาและ
การกระทําที่ศาสนาไดอนุมัติให เชน การรับประทานเนื้อปศุสัตวที่ไดรับการเชือดอยางถูกตอง การคาขาย
โดยสุจริต วิธีการสมรสกับสตรีตามกฎเกณฑที่ไดระบุไว เปนตน
4. มุสตะฮับ หรือที่เรียกกันติดปากวา ซุนนะห (ซุนนะห, ซุนนัต) คือ กฎบัญญัติชักชวน
มุสลิมและมุกัลลัฟกระทํา หากไมปฏิบัติก็ไมไดเปนการฝาฝนศาสนวินัย โดยทั่วไปจะเกี่ยวของกับ
หลักจริยธรรม เชน การใชน้ําหอม การขลิบเล็บใหสั้นเสมอ การนมาซ นอกเหนือจากการนมาซภาค
บังคับ