Page 136 - วิทยาศาสตร์ ม.ต้น
P. 136
135
หยาดน ้าฟ้ า
หยาดน ้าฟ้ า หมายถึง น ้าที่อยู่ในสถานะของแข็งหรือของเหลวที่ตกลงมาจากบรรยากาศสู่พื้น
โลก
หมอก(Fog) คือ เมฆที่เกิดในระดับใกล้พื้นโลก จะเกิดตอนกลางคืนหรือเช้ามืด
น ้าค้าง(Dew) คือ ไอน ้าที่กลั่นตัวเป็นหยดน ้าเกาะติดอยู่ตามผิว ซึ่งเย็นลงจนอุณหภูมิต ่ากว่าจุด
น ้าค้างของขณะนั้น
จุดน ้าค้าง คือ ขีดอุณหภูมิที่ไอน ้าในอากาศเริ่มควบแน่นออกมาเป็นละอองน ้า
น ้าค้างแข็ง(Frost) คือ ไอน ้าในอากาศที่มีจุดน ้าค้างต ่ากว่าจุดเยือกแข็ง แล้วเกิดการกลั่นตัวเป็น
เกล็ดน ้าแข็ง โดยเกิดเฉพาะในเวลากลางคืน หรือตอนเช้ามืด
หิมะ(Snow) คือ ไอน ้าที่กลั่นตัวเป็นเกล็ดน ้าแข็ง เมื่ออากาศอิ่มตัว และอุณหภูมิต ่ากว่าจุดเยือก
แข็ง
ลูกเห็บ(Hail) คือ เกล็ดน ้าแข็งที่ถูกลมพัดหวนขึ้นหลายครั้ง แต่ละครั้งผ่านอากาศเย็นจัด ไอน ้า
กลายเป็นน ้าแข็งเกาะเพิ่มมากขึ้น จนมีขนาดใหญ่มากเมื่อตกถึงพื้นดิน
ฝน(Rain) เกิดจากละอองน ้าในก้อมเมฆซึ่งเย็นจัดลง ไอน ้ากลั่นตัวเป็นละอองน ้าเกาะกันมาก
และหนักขึ้นจนลอยอยู่ไม่ได้ และตกลงมาด้วยแรงดึงดูดของโลก
ภาพ : กระบวนการเกิดฝน
ปริมาณน ้าฝน หมายถึง ระดับความลึกของน ้าฝนในภาชนะที่รองรับน ้าฝน เครื่องมือปริมาณ
น ้าฝนเรียกว่า เครื่องวัดน ้าฝน(Rain gauge)
