โปรดพันธนาการฉัน ด้วยริมฝีปาก เปื้อนลิปสติก จุมพิตฉัน อย่างที่ไม่เคยให้ใคร มาก่อน สอดรักอันหอมหวาน ประสาน หนึ่งเดียว เป็นผู้คอยรับไว้ ไม่ให้กัน ต้องเจ็บปวด 172 173 172 ฉันกับบทกวีเป็นเพื่อนกัน