Page 178 - PiraBook
P. 178
หากเธอก็จ�าได้
อยากให้เธอนึก
ยิ้มรับเรื่องราวที่ผันผ่าน
ยินดีที่ได้มีรัก
ยินดีให้ความสุข ความเศร้า
และความเหงาในตอนนี้
ฉันอาจไม่มีค�าพูดมากมาย
มีเพียงความห่วงใย
ที่พลัดพลิ้วผ่านมาดั่งสายลม
ทว่าไม่เคยจากไปไหน
จะยังคอยไถ่ถามสารทุกข์สุกดิบ
เติมใจให้มีแรงเรื่อยไป
176 177
176 ฉันกับบทกวีเป็นเพื่อนกัน
