Page 19 - พท21001

10

เรื่องที่ 1 สรุปความ จับประเด็นสําคัญของเรื่องที่พูด

การพูดเปนทักษะหนึ่งของการสื่อสาร การพูดคือการเปลงเสียงออกมาเปนถอยคํา หรือขอความ

ตาง ๆ เพื่อติดตอสื่อสารใหผูพูดและผูฟงเขาใจเรื่องราวตาง ๆ การพูดเปนการสื่อความหมายโดยใช
ภาษาเสียง กิริยาทาทางตาง ๆ เพื่อถายทอดความรูและความรูสึก รวมทั้งความคิดเห็นของผูพูดใหผูฟง

ไดรับรู และเขาใจตามความมุงหมายของผูฟงเปนเกณฑ

องคประกอบของการพูดประกอบดวย

1. ผูพูด คือ ผูที่มีจุดมุงหมายสําคัญที่จะเสนอความรูความคิดเห็นเพื่อใหผูฟงไดรับรูและเขาใจ
โดยใชศิลปะการพูดอยางมีหลักเกณฑ และฝกปฏิบัติอยูเปนประจํา

2. เนื้อเรื่อง คือ เรื่องราวที่ผูพูดนําเสนอเปนความรูหรือความคิดเห็นใหผูฟงไดรับรู

อยางเหมาะสม
3. ผูฟง คือ ผูรับฟงเรื่องราวตาง ๆ ที่ผูพูดนําเสนอ ซึ่งผูฟงตองมีหลักเกณฑและมารยาท

ในการฟง

นอกจากนี้ผูพูดยังควรมีการใชสื่อ หรืออุปกรณตาง ๆ ประกอบการพูดเพื่อใหผูฟงมีความรู
ความเขาใจยิ่งขึ้น สื่อตาง ๆ อาจเปน แผนภาพ ปายนิเทศ เทปบันทึกเสียง หรือ วีดิทัศน เปนตน

และสิ่งที่สําคัญคือผูพูดตองคํานึงถึงโอกาสในการพูด เวลาและสภาพแวดลอมที่เกี่ยวของกับการพูด

เพื่อใหการพูดนั้นเกิดประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้น
การพูดที่ดี คือ การสื่อความหมายที่ดีนั้นยอมสื่อความเขาใจกับใคร ๆ ไดตรงตามวัตถุประสงค

ของผูพูด การที่ผูฟง ฟงแลวพึงพอใจ สนใจ เกิดความศรัทธาเลื่อมใสผูพูด เรียกวาผูนั้นมีศิลปะในการพูด
ลักษณะการพูดที่ดี มีดังนี้

1. มีบุคลิกภาพที่ดี การฟงคนอื่นพูดนั้นเราไมไดฟงแตเพียงเสียงพูด แตเราจะตองดูการพูด

ดูบุคลิกภาพของเขาดวย บุคลิกภาพของผูพูดมีสวนที่จะทําใหผูฟงสนใจ ศรัทธาตัวผูพูด บุคลิกภาพ
ไดแก รูปราง หนาตา ทาทาง การยืน การนั่ง การเดิน ใบหนาที่ยิ้มแยม ตลอดจนอากัปกิริยาที่แสดงออก

ในขณะที่พูดอยางเหมาะสมดวย
2. มีความเชื่อมั่นในตนเองดี ผูพูดจะตองเตรียมตัวลวงหนา ฝกซอมการพูดใหคลองสามารถ

จดจําเรื่องที่พูดได ควบคุมอารมณได ไมตื่นเตน ประหมา หรือลุกลี้ลุกลน รีบรอนจนทําใหเสียบุคลิก

3. พูดใหตรงประเด็น พูดในเรื่องที่กําหนดไว ไมนอกเรื่อง พูดอยางมีจุดมุงหมายมุงใหผูฟง
ฟงแลวเขาใจ ตรงตามวัตถุประสงคที่ผูพูดตองการ

4. ตองใชภาษาที่เหมาะสมกับระดับผูฟง ตามปกตินิยมใชภาษาธรรมดา สุภาพ สั้น ๆ กะทัดรัด

สื่อความเขาใจไดงาย หลีกเลี่ยงสํานวนโลดโผน ศัพทเทคนิคหรือสํานวนที่ไมไดมาตรฐาน