Page 20 - พท21001

11

5. ตองคํานึงถึงผูฟง ผูพูดตองทราบวาผูฟงเปนใคร เพศ วัย อาชีพ ระดับการศึกษา ความสนใจ
ความเชื่อถือเปนอยางไร เพื่อจะไดพูดใหถูกกับสภาพของผูฟง หลีกเลี่ยงการแสดงความคิดเห็นและ

ความเชื่อที่ขัดแยงกับผูฟง
6. มีมารยาทในการพูด ผูพูดตองพิจารณาเลือกใชถอยคําที่ถูกตองเหมาะสมกับกาลเทศะและ

บุคคลเพื่อแสดงถึงความมีมารยาทที่ดีและใหเกียรติผูฟง

การสรุปความ จับประเด็นสําคัญของเรื่องที่พูด
1. ผูพูดจะตองทราบรายละเอียดของผูฟงดังนี้

1.1 เปนชายหรือหญิง

1.2 อายุ
1.3 การศึกษา

1.4 อาชีพ

เปนเบื้องตนเพื่อมากําหนดเนื้อหาสาระที่จะพูดใหเหมาะสมกับผูฟง
2. ผูพูดตองมีวัตถุประสงคที่จะพูด จะเปนการพูดวิชาการ เพื่อความบันเทิง หรือเพื่อสั่งสอน

เปนตน
3. เนื้อหาสาระ ผูพูดอาจเพียงกําหนดหัวขอ แตเมื่อพูดจริงจะตองอธิบายเพิ่มเติม

อาจเปนตัวอยาง อาจเปนประสบการณ ที่จะเลาใหผูฟงไดฟง
ผูฟงจะสรุปความเรื่องที่รับฟงได หากผูพูดพูดมีสาระสําคัญ และมีการเตรียมตัวที่จะพูดมาอยางดี

เรื่องที่ 2 การพูดในโอกาสตาง ๆ

การพูดเปนการสื่อสารที่ทําใหผูฟงไดรับทราบเนื้อหารายละเอียดของสารไดโดยตรงหากเปน

การสื่อสารในลักษณะการสนทนาโดยตรงก็ยอมทําใหเห็นอากัปกิริยาตอกันเปนการเสริมสราง
ความเขาใจมากยิ่งขึ้น การพูดมีหลายลักษณะ ไดแก การพูดอภิปราย พูดแนะนําตนเอง พูดกลาวตอนรับ

พูดกลาวขอบคุณ พูดโนมนาวใจ เปนตน จะมีรูปแบบนําเสนอในหลายลักษณะ เชน การนําเสนอ เพื่อตั้ง
ขอสังเกต การแสดงความคิดเห็นเพื่อตั้งขอเท็จจริง การโตแยง และการประเมินคา เปนตน

ความสําคัญของการพูด

การพูดมีความสําคัญ ดังนี้
1. การพูดทําใหเกิดความเขาใจในประเด็นของการสื่อสารตาง ๆ ทั้งการสื่อสารเพื่อใหความรู

ทางวิชาการ การสนทนาในชีวิตประจําวัน หรือการพูดในรูปแบบตาง ๆ ยอมทําใหผูฟงเขาใจประเด็น

เกิดความคิดสรางสรรคนําไปสูการปฏิบัติไดถูกตอง