Page 25 - 400ปีกล้องโทรทรรศน์

การสังเกตเป็นไปอย่างยากล�าบาก
แม้จะต้องอยู่ในสภาพอากาศที่หนาวเย็น
เฮอร์เชล ก็ออกไปสังเกตการณ์ เมื่อใด
ก็ตามที่ท้องฟ้ าเปิด คืนหนึ่งขณะก่อนที่
จะใช้กล้องโทรทรรศน์ หมึกที่แช่แข็ง
ในขวดของเขาและกระจกที่ดีที่สุด
ของเขา “ได้แตกออกเป็นสองชิ้น” การ
สังเกตการณ์จากการนั่งบนที่สูงก็ยัง
เป็นอันตราย แคโรไลน์บันทึกว่าเธอและ
รูปที่ 24 ภาพของวิลเลียมและแคโรไลน์ เฮอร์เชล พี่ชายของเธอมีส่วนร่วมใน “รายการของ
รูปจาก http://star.arm.ac.uk/history/hardcastle/herschel/ การเกิดอุบัติเหตุค่อนข้างยาว... ซึ่งได้รับ
National Astronomical Research Institute of Thailand การพิสูจน์แล้วว่าเป็นอันตรายเกือบ
(Public Organization)
ถึงชีวิตกับพี่ชายฉันและตัวฉันเอง”
ในปี ค.ศ. 1783 (พ.ศ. 2326) เฮอร์เชลใช้กล้องโทรทรรศน์แบบสะท้อนแสงขนาด 20 ฟุต
เริ่มค้นหาหย่อมแสงสลัวๆ (หรือเราเรียกว่า เนบิวลา) ในท้องฟ้ ายามกลางคืน โดยในปี ค.ศ. 1784
(พ.ศ. 2327) เฮอร์เชลรายงานว่ากล้องโทรทรรศน์ของเขาสามารถท�าให้หมดข้อสงสัยในลักษณะ
เฉพาะของดาวและเนบิวลาที่เคยพบมาก่อนหน้านี้โดยนักดาราศาสตร์ชาวฝรั่งเศส ชาร์ลส์ เมซิเอร์
(Charles Messier) นอกจากนี้เฮอร์เชลยังได้บันทึกการค้นพบเนบิวลาใหม่อีกหลายร้อยเนบิวลา

(ก) (ข)
รูปที่ 25 (ก) กล้องโทรทรรศน์ขนาด 6.2 เมตร (20 ฟุต) ของเฮอร์เชล
(ข) มุมมองที่มองลงไปในหลอดของกล้องโทรทรรศน์ขนาด 6.2 เมตร ของเฮอร์เชล โดยไม่ผ่านเลนส์ใกล้ตา

400 ปี วิวัฒนาการกล้องโทรทรรศน์ 25