Page 151 - การทะเบียนประวัติอาชญากร

๑๔๔

¤ÇÒÁสํา¤ÑޢͧÅÒ¾ÔÁ¾¹ÔéÇÁ×Í
ñ. ÁÕÅѡɳФ§·¹

ลายนิ้วมือมีลักษณะคงทนไมเปลี่ยนแปลง นับตั้งแตมนุษยเกิดจากครรภมารดา
จนกระทั่งถึงแกและตายไป ลักษณะลายเสนในลายนิ้วมือของมนุษยนี้จะไมมีการเปลี่ยนแปลง

เลยจะมีบางก็เพียงแตขยายใหชัดเจนยิ่งขึ้นตามลําดับวัยและความเจริญเติบโตของรางกายเทานั้น เชน
เมื่อเปนเด็กๆ อายุยังนอยลายเสนของนิ้วมือก็จะเล็กแตเมื่อเติบโตขึ้นหรืออายุมากขึ้น ลายเสนของ

นิ้วมือ ก็จะขยายใหญขึ้นในรูปและสภาพเดิม ถึงแมวาจะตายลงแลวถาหากนิ้วมือยังไมเนาเปอย เชน
ซากศพของพวก “อียิบเซียน” ที่เรียกกันวา “มัมมี่” (Mummies) หรือลายนิ้วมือของลิงที่เขาฉีดยารักษา

ซากศพของมันไวเปนรูปแหง ลายนิ้วมือที่ปรากฏอยูจะไมมีการเปลี่ยนแปลงเลย นอกจากนั้นในขณะที่
นิ้วมือของมนุษยเกิดการไมปกติขึ้น เชน เปนโรคหนังลอก โรคหนังพับ เปนหูดหรือปรวด หรือจับตอง

ของแข็ง ของหยาบ เปยกนํ้าอยูเปนนิจ หรือฝนกับของหยาบ หรือใชนํ้ากรดออนๆ กัดลายนิ้วมือเหลานี้
ก็จะลบเลือนไปเพียงชั่วขณะหนึ่ง เมื่อนิ้วมือหายเปนปกติแลวลายเสนก็จะเกิดขึ้นใหม โดยไมมีการ

เปลี่ยนแปลง ยิ่งกวานั้นบางรายที่นิ้วมือถูกของมีคมบาดจนเกิดเปนแผลเปนขึ้น รอยแผลเปนเหลานี้
อยางมากก็เพียงทําลายเสนของนิ้วมือไดเปนบางสวนเทานั้น สวนที่เหลืออยูนั้นก็หามีการเปลี่ยนแปลง

ประการใดไม ดวยเหตุนี้ลักษณะลายเสนของนิ้วมือมนุษยจึงนับวา เปนเครื่องหมายแหงการจดจําได
มั่นคงถาวร และสามารถพิสูจนตัวบุคคลไดอยางดีเลิศ จนไมมีอวัยวะหรือสิ่งวิกลอยางอื่นใดในรางกาย

ของมนุษยจะเปนเครื่องสังเกตเปรียบเทียบไดดีเทารอยบาดแผล รอยสัก ไฝ ปาน สีผิว ผม ฟน นัยนตา
สิ่งเหลานี้ยอมศัลยกรรมตกแตงแกไขหรือเจริญขึ้น เสื่อมลงไดตามวัยแหงอายุขัยของบุคคลตลอดจน

รูปถายเพราะรูปถายนั้นในระยะเวลานานนับปเขายอมมีลักษณะผิดแผกไป เชน อวนขึ้น ผอมลง หรือ
ที่ทรุดโทรมไปอันอาจมีเกิดขึ้นไดตามธรรมชาติของมนุษย ยิ่งกวานั้น ถาการตั้งกลองและการถาย
แตกตางกันแลวก็ยังทําใหเกิดความผิดเพี้ยนไดมากขึ้นตามลําดับ

ò. äÁ‹ÍÒ¨à»ÅÕè¹á»Å§ä´Œ

ลายนิ้วมือไมอาจทําการเปลี่ยนแปลงไดยังไมมีวิธีการที่จะเปลี่ยนแปลงลักษณะลายเสน
ของนิ้วมือใหเปนอยางอื่นได ไมวาลายนิ้วมือจะชํารุดลงไปดวยประการใดๆ ลายเสนของนิ้วมือที่เกิดใหม
ก็จะเกิดขึ้นในรูปและสภาพเดิมเสมอ เวนแตจะไดทําลายใหลึกลงไปจนถึงตอมเหงื่อโดยการเฉือน

เนื้อใตผิวหนังออกเสียทั้งหมด ลายเสนของนิ้วมือจึงจะถูกทําลายไปไดโดยสิ้นเชิง ซึ่งก็จะหามนุษยที่
กลากระทําเชนนี้จริงๆ ไดยากหรือแทบหาไมไดเลย

ó. ÁÕàÍ¡Åѡɳ¢Í§μ¹àͧ
ลายนิ้วมือของบุคคลสองคนเหมือนกันซํ้ากันยังไมมี นับตั้งแตสมัย “ทานเซอร ฟรานซิส

แกนตัน” (Sir.Francis Galton) ไดทําการแยกแยะลายนิ้วมือของมนุษยออกเปนชนิดๆ และกําหนด
ลักษณะพิเศษของลายเสนในลายนิ้วมือที่มีอยูโดยทั่วไปขึ้นแลวเรื่อยๆ มาจนถึงสมัยตั้ง “สก็อตแลนด

ยารด” (Scotland Yard) ขึ้นในประเทศอังกฤษ ตั้ง เอฟ.บี.ไอ. (F.B.I.) ขึ้นในสหรัฐอเมริกาและตั้ง