Page 104 - กฎหมายที่เกี่ยวข้องกับงานจราจร

๙๗

๔. มาตรา ๑๖๐ ตรี “ผูใดฝาฝนมาตรา ๔๓ (๒) ตองระวางโทษจําคุกไมเกินหนึ่งป
หรือปรับตั้งแตหาพันบาทถึงสองหมื่นบาท หรือทั้งจําทั้งปรับ และใหศาลสั่งพักใชใบอนุญาตขับขี่ของ

ผูนั้นมีกําหนดไมนอยกวาหกเดือน หรือเพิกถอนใบอนุญาตขับขี่ ถาการกระทําความผิดตามวรรคหนึ่ง
เปนเหตุใหผูอื่นไดรับอันตรายแกกายหรือจิตใจ ผูกระทําตองระวางโทษจําคุกตั้งแตหนึ่งปถึงหาป
และปรับตั้งแตสองหมื่นบาทถึงหนึ่งแสนบาท และใหศาลสั่งพักใชใบอนุญาตขับขี่ของผูนั้นมีกําหนด

ไมนอยกวาหนึ่งป หรือเพิกถอนใบอนุญาตขับขี่ ถาการกระทําความผิดตามวรรคหนึ่งเปนเหตุใหผูอื่น
ไดรับอันตรายสาหัส ผูกระทําตองระวางโทษจําคุกตั้งแตสองปถึงหกป และปรับตั้งแตสี่หมื่นบาท

ถึงหนึ่งแสนสองหมื่นบาท และใหศาลสั่งพักใชใบอนุญาตขับขี่ของผูนั้นมีกําหนดไมนอยกวาสองป
หรือเพิกถอนใบอนุญาตขับขี่ ถาการกระทําความผิดตามวรรคหนึ่งเปนเหตุใหผูอื่นถึงแกความตาย
ผูกระทําตองระวางโทษจําคุกตั้งแตสามปถึงสิบปและปรับตั้งแตหกหมื่นบาทถึงสองแสนบาท

และใหศาลสั่งเพิกถอนใบอนุญาตขับขี่”
การตรวจวัดปริมาณแอลกอฮอลในประเทศไทยจะใชวิธีการตรวจวัดลมหายใจเปน

อันดับแรก หากไมสามารถดําเนินการไดก็จะตรวจวัดจากปสสาวะและตรวจวัดจากเลือดตามลําดับ
ทั้งนี้ เนื่องจากคณะกรรมการกฤษฎีกา คณะที่ ๑๐ ใหความเห็นวาการเจาะเลือดและการตรวจเลือดเปน
การกระทําตอรางกายของบุคคล ซึ่งกระทบตอสิทธิเสรีภาพในชีวิตและรางกายของบุคคลตาม

มาตรา ๓๑ ของรัฐธรรมนูญซึ่งใหการรับรองไว และในหลักทั่วไปของการประกอบวิชาชีพเวชกรรม
การกระทําตอรางกายของผูปวยตองไดรับความยินยอมจากผูปวย เวนแตเพื่อประโยชนในการชวยชีวิต

ของผูปวยในกรณีฉุกเฉิน ดังนั้น การเจาะเลือดที่กระทําตอรางกายของผูขับขี่ก็ตองไดรับความยินยอม
จากผูขับขี่ดวย อยางไรก็ตาม มาตรา ๑๔๒ วรรคสอง แหงพระราชบัญญัติจราจรทางบก พ.ศ. ๒๕๒๒
ไมไดกลาวถึงการเจาะเลือดไว ดังนั้น การตรวจวัดแอลกอฮอลจากเลือด จึงเปนกรณีที่เกินขอบเขต

อํานาจของเจาหนาที่ตํารวจตามที่บัญญัติไวในมาตรา ๑๔๒ หากจะใหเจาหนาที่ตํารวจมีอํานาจ
ดังกลาว จําเปนจะตองออกกฎกระทรวงเพื่อมารองรับกฎหมายดังกลาว (ไวพจน กุลาชัย และ

จินดา กลับกลาย, ๒๕๕๘)

¡ÒÃμÑ駨شμÃǨÇÑ´áÍÅ¡ÍÎÍŏ

จุดตรวจ หมายถึง สถานที่ซึ่งเจาหนาที่ตํารวจปฏิบัติหนาที่ตรวจคนเพื่อจับกุมผูกระทํา
ความผิดในเขตทางเดินรถหรือทางหลวงในกรณีปกติเปนการชั่วคราวโดยมีการกําหนดระยะเวลา

ในการตั้งจุดตรวจเทาที่จําเปนแตตองไมเกิน ๒๔ ชั่วโมง และภายหลังจากเสร็จสิ้นการปฏิบัติภารกิจแลว
ตองทําการยุบเลิกการตั้งจุดตรวจทันที (วีระวิทย วัจนะพุกกะ, ๒๕๕๖) ทั้งนี้ การตั้งจุดตรวจนั้น
จะตองไดรับอนุมัติจากผูบังคับบัญชาระดับผูบังคับการขึ้นไป และมีหลักการสําคัญในการดําเนินการ ดังนี้

๑. ตั้งจุดตรวจเฉพาะมีกรณีจําเปน มีเหตุการณฉุกเฉินหรือเรงดวน
๒. ตองมีการประสานการปฏิบัติกับหนวยงานที่เกี่ยวของใหชัดเจน เพื่อปองกันการตั้ง

จุดตรวจซํ้าซอน