Page 34 - tavir_169_2019aralik-b

kalbimin solmayan gü

gamze mimaroğlu

Çıt, çıt, çıt... para pam, pam, pam! rını içmişler, yatağında yatmışlardı.
Kemanlaaar... Küçük bir mahallede de verilse konser, binleri kapsayan
Bağlamaaa... büyük alanlarda da verilse sahneden seyirciye, seyirciden
Gitaaarr ve vokallerimiz! Herkes mevzisinde şimdi. sahneye akan duygular hep ama hep aynı olur. Orada bir
Başladı konserimiz! köprü kurulur çünkü. Vefa köprüsü, emek köprüsü, aşk
Sahnemizden görünüyor uçsuz bucaksız Anadolu. Din- köprüsü, özgürlük köprüsü, bağımsızlık, demokrasi, sosya-
leyicilerimiz bir gelincik tarlası gibi kızıl... lizm köprüsü, adalet köprüsü.
Evet ateş ediyor şarkılarımız ateeşşş! Zalimin tam göğ- Bizi biz yapan ne varsa o köprünün bir tuğlasıdır. Bizi
süne ateeeşşşş! birbirimize kavuşturur.
“Biz Grup Yorum'uz. O sahneden aktık binler olduk milyonlar olduk.
Bizim türkülerimiz işte bu gelincik tarlası gibi boylu bo- Yok edilmek üzerine yazıldığında ferman yine dimdik
yunca uzanan halkın hikayelerinden oluşur. ayaktaydı Grup Yorum. Yok edilmek ne demekti? Şarkı ya-
Onların hikayelerinde kahramanlıkları, yalnızlıkları, ha- pamaz hale getirmek demekti. Bir müzik grubu bu sefer il-
yalleri, düşleri, ekmek kavgaları ve sevdaları saklıdır. Nasıl legal sığınaklara geçiyordu.
ki onların hikayeleri bitmez ise bizim türkülerimiz de bit- Enstrümanları kırılmasın, besteleri tarumar edilmesin
mez. diye kendilerine bir sığınak örmüşlerdi. Yanlarında kim
Susarken bile bağıra bağıra şarkılarımızı söyleyebiliriz” vardı? Elbette devrimciler! Yorum'un sığınağının konuğu el-
Her konserimiz bu duygularla başlardı. bette ki onlar olacaktı. Yılmaz Güney değil miydi Mahir Ça-
Duymuştuk daha öncesinde de mesela İdil'in hayallerin- yanları evinin çatı katında saklayan? Bizim ülkemizde
den birinin binlere konser verebilmek olduğunu. devrimci sanatçıların geleneği böy- leydi. Kimi evini açlık
Uzun yıllar yasakların ardından Harbiye Açık Hava sah- grevlerine açar, kimisi de evinde faşizmin başına ferman
nesini doldurduğumuzda bu hayali gerçek kılabilmenin haklı koyduğu devrimcileri saklardı. Faşizmin hukuksuzluğuna
gururu vardı gözlerimizde. Kıpır kıpırdı içimiz. Çok ama çok karşı devrimcilerinde bir hukuku vardı.
heyecanlıydık. Yıllarca yasaklardan sonra binlerle buluştu- Gitaristimiz, davulcumuz, vokalimiz ve söz yazarımız sı-
ğumuz ilk konserimizdi. Dinleyiciler deneyimli, her an ya- ğınakta suçüstü yakalandı. Ne yapıyorsunuz orada? Sanat!
saklanabilme ihtimalini de göze alarak binler olup Kafalarına lazer ışıklı silahlar doğrultuldu ve kelepçe takıldı,
doldurdular hep salonları ve meydanları. Binler olduk ço- götürüldü. Ve bir direniş eylediler bu yazı kaleme alındı-
ğaldık. Baksanız her yaştan her dilde inançtan kültürden ğında 156 gündür sürüyordu açlığın direnişi. Evet ağır si-
insan. Yani halk gelirdi bizim konserlerimize. Çeşit çeşit, lahları vardı şimdi Grup Yorum'un elinde. Hayatlarını silah
renk renk Anadolu halkı. yaptılar. Bedenleri hafifledikçe ağırlaşan silahları şimdi açlık.
Sahnedekiler erişilmez yıldızlar değillerdi, sahnedekiler Beste yapabiliyorlar mı? Bilmiyorum. Ama bilirim ki ge-
oğulları kızlarıydı. Birilerinin evine konuk olmuşlar çorbala- leneğidir onların zor zamanlarda en güzel üretimlerini yap-

34 TAVIR aralık 2019