Page 24 - JMSD Vol.1 No.2 - 2016

Vol.1 No.2 May - August 2016
Journal of MCU Social Development

4) มีกลุ่มผู้มีอิทธิพลขัดแย้งกันในผลประโยชน์อยู่เดิมในสถานที่วัด จึงเข้าไปพัฒนาไม่ได้
5) ชุมชนที่รุกล�้าอาศัยสถานที่วัด ได้น�าสถานที่วัดไปใช้ประโยชน์อย่างอื่นที่ไม่เหมาะสม
เช่น เป็นสถานบันเทิง สถานการพนัน เป็นต้น (พระมหาชัยวิชิต ชยาภินนฺโท (โสภาราช), 2553:
60)
ดร.ประภัสสร์ ชูวิเชียร อาจารย์ประจ�าภาควิชาประวัติศาสตร์ศิลปะ คณะโบราณคดี
มหาวิทยาลัยศิลปากร เป็นนักตระเวนค้นหาและรวบรวมข้อมูลวัดที่ถูกทิ้งร้าง ได้ให้ความเห็น
ว่า การขยายเขตเมือง การสร้างถนน หรือมีการปลูกสร้างคอนโดมิเนียมเข้ามาในสถานที่ของวัด
เป็นสาเหตุหลักที่ท�าให้โบราณสถานที่มีอยู่เดิมในวัดร้างถูกท�าลายไปเรื่อยๆ ลักษณะทางกายภาพ
ของพื้นที่วัดก็ถูกเปลี่ยนแปลง โดยเฉพาะวัดร้างที่เคยตั้งอยู่ในเขตกรุงเทพฯ เมื่อโบราณสถาน
สูญหาย ก็ไม่สามารถเรียกกลับคืนมาได้อีก คงจะชะลอในการสูญหายไม่ได้ ที่จะท�าได้ก็คือ ให้
คนในชุมชนอยู่ร่วมด้วย พร้อมส�านึกในคุณค่าและความส�าคัญของสถานที่วัด เมื่อคนในชุมชน
รู้สึกเช่นนี้ คงจะไม่ปล่อยให้สิ่งก่อสร้างหรือโบราณสถานที่เหลืออยู่ ได้สูญหายไปง่ายๆ (ดร.ประ
ภัสสร์ ชูวิเชียร, 2555)

พุทธวิธีในกำรแก้ปัญหำและพัฒนำวัดที่ถูกทิ้งร้ำงให้มำเป็นวัดที่รุ่งเรือง
วิธีหรือแนวทางการจะแก้ปัญหาวัดที่ถูกทิ้งร้าง เพื่อให้มีพระภิกษุเข้ามาจ�าพรรษาประจ�า
ให้มาอบรมศีลธรรมแก่สาธุชนและพัฒนาให้เจริญรุ่งเรือง จะต้องด�าเนินการดังนี้
1) มีการสนับสนุนด้านงบประมาณ ส�าหรับการบูรณปฏิสังขรณ์วัดร้างเพื่อให้เป็น
ศูนย์กลางของชุมชน
2) ส่งเสริมสนับสนุนด้านการบูรณปฏิสังขรณ์ วัดที่มีคุณค่าทางประวัติศาสตร์ ศิลปะและ
วัฒนธรรม ให้มีความมั่นคงแข็งแรงสวยงาม เป็นแหล่งศึกษาหาความรู้ของประชาชนทั่วไป
3) ให้ค�าแนะน�า ประชาสัมพันธ์ สร้างความรู้ ความเข้าใจแก่ชุมชนที่ตั้งบ้านเรือนเข้ามา
บริเวณวัด ให้ได้ย้ายออกไป เพื่อจะได้พัฒนาวัดให้มีสภาพดีตามเจตนารมณ์ของบรรพชน
4) จัดประชุมในชุมชนและจัดท�าโครงการต่างๆ เพื่อให้ชุมชนเห็นถึงความส�าคัญและ
คุณค่าในการพัฒนาวัด โดยจะส่งพระสงฆ์เข้ามาดูแลและพัฒนาต่อไป
5) ติดตามประเมินผลของการบูรณะฟื้นฟูและปฏิสังขรณ์วัดที่เคยรกร้างอยู่สม�่าเสมอ
6) ติดต่อประสานงานกับหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง เพื่อให้ความส�าคัญและเข้ามามีส่วนร่วม
ในการพัฒนา (พระมหาชัยวิชิต ชยาภินนฺโท (โสภาราช), 2553: 72)
พระภาวนาวิริยคุณ (เผด็จ ทตฺตชีโว) ได้ให้ความเห็นถึงพุทธวิธีการแก้ปัญหาหรือพัฒนา
วัดที่ถูกทิ้งร้าง ดังนี้
1) สร้างบุคลากรเพื่อการบรรลุธรรม การสร้างบุคลากรเพื่อการบรรลุธรรม หมายถึง
สถาบันสงฆ์เข้ามาร่วมมือชักชวนชี้น�าอุบาสก ให้เข้ามาบรรพชาอุปสมบท เพื่อเป็นธรรมทายาท
สืบทอดอายุพระพุทธศาสนาให้มากขึ้น ซึ่งจะเป็นการเพิ่มจ�านวนพระนวกะ พระมัชฌิมา และ
พระเถระ ขึ้นมาอย่างต่อเนื่องไม่ขาดสาย แล้วส่งพระภิกษุไปอยู่ประจ�าตามวัดร้าง และวัดที่เกือบ
จะร้างต่อไป โดยเฉพาะพระนวกะ คือ พระบวชใหม่ จะต้องเป็นธรรมทายาทสืบต่ออายุพระพุทธ

16