Page 291 - รวมเล่ม บทที่ 1-252 Ebook
P. 291
79
ธรรมชาติโพล่งเดียวถึงนี้ มิใช่ เพราะเรื่องความไม่รู้ อวิชชา
วิธีสุกเอาเผากิน ความโง่ ความหลงผิด ความ
มิใช่วิธีที่เพียงแค่คิดเอาเอง ปรุงแต่ง ความไม่รู้เท่าทัน
ง่ายๆ ฯลฯ เหล่านี้ ล ้วนเป็นเรื่อง
แบบคนปัญญาอ่อน คนขี้เกียจ เดียวกัน หรือทํานองเดียวกัน
หรือแบบไปคิดสร ้างโลกใหม่
แบบง่ายๆ และเป็นเรื่อง "กําลังธรรม"
สําคัญ เป็นหัวใจ ของการที่จะ
แต่ต ้องอาศัย"กําลังธรรม" พลิกจิตของทุกคน
ที่เข ้าใจและเข ้าถึง ให ้รู้เท่าทันความจริงสูงสุด
อย่างเงียบกริบและลึกซึ้ง หรือสัจธรรมสูงสุด
ด ้วยใจ ในความหมายแห่ง
ความเป็นมายา ไม่มีตัวตนจริง เพื่อ "การเข ้าใจ" และ "การ
ของสิ่งที่มีและไม่มีชีวิต ทุกสิ่ง เข ้าถึง" ความว่างแท ้ หรือ
ทั้งรูป ทั้งนาม ความคิด ธรรมชาติแท ้ต่อไป
แล ้วจึงจะเข ้าถึงความว่างแท ้ ในทางๆ นี้ ต ้องการจะให ้ทุก
ซึ่งมีอยู่พร ้อมกับตัวเราตลอด คน รู้ซึ้งถึง "ความไม่รู้" ตัวนี้
กาล จริงๆ
เพราะถ ้ารู้จักสิ่งทั้งปวงตามที่
เพียงแต่ลืมตา(ใน) ให ้เห็นสัก เป็นจริงแล ้ว จะไม่ไปยึดมั่นถือ
หน่อย ไม่ได ้เชียวหรือ? มั่น หรือปรุงแต่ง ในทุกสิ่ง
หรือเรียกว่า ไม่ไปยึดปรุง
บทเรียน#160
"หนูไม่รู้" ทุกสิ่งเป็นมายา ไม่มีตัวตน ไม่
============= มีอยู่จริง
หรือไม่มีรกรากอยู่บนความ
อธิบาย เป็นจริง
ที่จั่วหัวไว ้คล ้ายชื่อเพลง มุ่ง
หมายจะให ้สะกิดใจ ในเรื่อง เป็นแค่ธาตุขันธ์ จิต มารวมกัน
"ความไม่รู้" อาจทําให ้จําได ้ ชั่วคราว เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป
ง่ายขึ้น ทั้งหมดทั้งสิ้น
ไม่ใช่ตัวตน ไม่มีอยู่จริง
