Page 292 - รวมเล่ม บทที่ 1-252 Ebook
P. 292
80
แม ้แต่ธาตุขันธ์ จิต ก็เป็นมายา ของแต่ละคน จะได ้คิด ได ้สติ
เป็นสมมุติ กันตลอดเวลา
ไม่ใช่ตัวตน ไม่มีอยู่จริง
เป็นการปฏิวัติการปฏิบัติธรรม
แต่คนเรายังโง่เขลา ยังยึดปรุง แบบหักดิบ แบบตรงไปตรงมา
ในตนเอง
ยังยึดปรุงในสิ่งแวดล ้อม ว่า การอบรมสติของตัวเอง
เป็นตัวตน ตลอดเวลา
ก็เจริญสติอยู่กับความโง่ ของ
ในแต่ละวัน ตื่นขึ้นมาแต่เช ้ า ตนเองนี่แหละ
ใช ้ ชีวิตทั้งวัน จนกระทั่งเข ้า ไม่ต ้องไปว่าสัตว์ที่ไหน ว่าโง่
นอน ทุกการกระทํา ทั้งกาย กว่ามนุษย์
วาจา ใจ เพราะสัตว์ยังดีกว่ามนุษย์
ไม่มีสิ่งใดสักสิ่ง ที่ไม่ยึดปรุง ตรงที่สัตว์ปรุงแต่ง เรื่องความ
ต่างพากันยึดปรุงกันต่อๆ กัน สวยงาม
ไปตลอดทั้งวัน ยึดปรุงแบบ เรื่องอํานาจ ฯลฯ น้อยกว่า
ธรรมดาบ ้าง มนุษย์
ยึดปรุงกันแบบซํ้าซ ้ อนบ ้าง
ทําให ้เกิดเหตุการณ์ แก่งแย่ง ♦ ความคิดปรุงแต่ง ความยึด
ชิงดี มั่นถือมั่น
เกิดอาชญากรรม ฯลฯ ต่างๆ คือความโง่เขลา หรือความไม่
มากมาย รู้
ถ ้าอยากจะติดสติกเกอร์ หรือ คือไม่รู้จักสิ่งทั้งปวงตามที่เป็น
ประทับตรา ตรงหน้าผากของ จริง
ทุกคน รวมทั้ง อจ. คือไม่รู้ว่าสิ่งทั้งปวงเป็นมายา
ก็อยากจะติด คําว่า "ไม่รู้" ไม่มีตัวตนจริง
หรือคําว่า "โง่เขลา"
แก่มนุษย์ทุกคนไปเลย แล ้วก็เกิดความคิดขึ้นในรูป
ต่างๆ เรื่อยไป
ทีนี้ มนุษย์ทุกคน ที่เดินสวน ด ้วยอํานาจของความไม่รู้
ทางกันไปมา ผสมกับอํานาจของ
ก็จะพากันเห็นคําว่า "โง่เขลา" สิ่งแวดล ้อมปรุงแต่งอยู่
ติดอยู่ที่หน้าผาก
