Page 350 - รวมเล่ม บทที่ 1-252 Ebook
P. 350
138
"ทุกสิ่ง" เป็นมายาเหมือนกัน ยํ้า:
"ทั้งหมด" "ทุกสิ่งเป็นมายา ไม่ใช่ตัวตน
"ทั้งหมด" ไม่ใช่ตัวตน ไม่ใช่ความจริง"
และ "ทั้งหมด" ไม่ใช่ความจริง
บทเรียน#210
"จิตสากล" "ผู้มีพลังจิตว่างแท้อัน
เป็นอุบายวิธีทางธรรมะ สมบูรณ์แบบ"
ที่ต ้องการจะรู้เท่าทันความจริง =============
ให ้ลึกซึ้งถึงแก่น ว่า..
รูปนามทั้งสิ้นเป็นมายา ปริศนาธรรมข ้อนี้ ขอเฉลย
ไม่มีสิ่งใดเลย แม ้แต่เพียงเส ้ น ว่าต ้องมี...
ขนเดียวหรืออนุภาคเดียว หรือ
ปรมาณูเดียว ที่ไม่เป็นมายา 1) ความรู้เท่าทันที่สมบูรณ์ใน
ความจริงของโลกธรรม ได ้แก่
และ "จิตสากล" 1.1 การรู้ว่ารูปนามทุกสิ่ง
เป็นอุบายวิธี ที่จะให ้ เป็นมายามิใช่ตัวตนมิใช่ความ
ั
จิตแนบแน่น และตระหนัก จริง และ
อย่างเด็ดขาดลงไปว่า 1.2 ความว่างแท ้คือความ
อะไร อะไร ก็ล ้วนแต่เป็นมายา จริงสูงสุด มีอยู่พร ้อมกับตัวเรา
โดยเท่าเทียมกัน ทุกสิ่ง
2) ความมีพลังจิตว่างแท ้ที่
ดังนั้น หลังจากออกจากการ สมบูรณ์ ได ้แก่
โยนิโสฯ พิจารณาเรื่อง "จิต 2.1 เข ้าใจลึกซึ้ง เข ้าถึง
สากล" อยู่เนืองๆ แล ้ว จิตจะ ลึกซึ้ง ต่อความว่างแท ้
คลายตัว จากการยึดปรุง ลด 2.2 มีความรู้รอบตัวในเรื่อง
การยึดปรุงมากขึ้นๆ วันต่อวัน ทิพยอํานาจ
จากประสบการณ์ และการ
เมื่อมีเหตุการณ์ใดในชีวิต ฝึกฝน
ประจําวันมากระทบไม่ว่าจะ 2.3 ทําความดี เพื่อความดี
เป็นปัญหามากมายรุนแรงแค่ (เพื่อสัญลักษณ์แห่งความดี)
ไหน จิตก็จะรู้เท่าทันว่า "ทุก 2.4 สะสมบารมี จากการ
สิ่งเป็นมายา" ไม่ไปยึด ไม่ไป อุทิศตนช่วยเหลือส่วนรวม
ปรุงแต่งเพิ่ม
