Page 418 - รวมเล่ม บทที่ 1-252 Ebook
P. 418
206
ผู้ปฏิบัติธรรมจึงต ้องเลือกเอา จึงเป็นคําสอนลอยๆ คน
อย่างใดอย่างหนึ่ง แล ้วแต่จริต สมัยก่อน จึงยังไม่ปักใจเชื่อ
แต่คําตอบโดยสรุปจริงๆ แต่เผอิญ มาในสมัยนี้ อจ.ได ้
แบบตรงไปตรงมา ไม่ต ้อง นําความว่างแท ้
อ ้อมค ้อม ก็คือ ไปบําบัดสลายเชื้อโรคได ้ ซึ่ง
หมายความว่า
ผู้ถามและผู้ตอบ ต่างก็ถาม ไม่ว่ารูปนามใดๆ ก็ไม่สามารถ
ตอบกันคนละมิติกัน ดํารงอยู่ในความว่างแท ้ได ้
ผู้ถามเป็นสมมุติ คําสอนที่
ศึกษากันมาก็เป็นสมมุติ จึงเป็นข ้อยืนยันคําสอนของ
มีความจริงสูงสุดเพียงใด ก็ยัง ท่านฮวงโป ในเรื่องความว่าง
อยู่ในขั้นสมมุติ แท ้
ส่วนผู้ตอบนั้นเล่า ก็ตอบด ้วย
คําตอบที่เหนือสมมุติ "เกี่ยวกับ Infinity"
เป็นความคิดนอกกรอบ ที่ไม่ ∆ความจริงทุกสิ่งทุกอย่างเป็น
อาจจะมาบรรจบกันได ้ Infinity เป็นอนันต์ คือไม่รู้จบ
หรือเรียกว่า เป็นการอธิบายกัน ไม่ว่าธรรมชาติแท ้ หรือมายา
คนละเรื่อง คนละทางกัน ไม่มีการเกิด ไม่มีการสิ้นสุด
จึงมิอาจนํามาอธิบายต่อกัน แม ้แต่จักรวาล ดวงดาวต่างๆ
ให ้ให ้แจ ้งกระจ่างไปได ้ ซึ่งล ้วนแต่เป็นมายา ก็เป็นสิ่ง
ที่นับไม่ถ ้วน
กิตติ อุปถัมภ์/2ม.ค.62 ไม่มีการสิ้นสุดของจักรวาล
และดวงดาว มันเป็นสิ่งที่ไม่รู้
จบ
ปกิณกะ(1)
แต่มายาทั้งหลาย ก็ยังได ้ชื่อ
"เกี่ยวกับท่านฮวงโป" ว่าเป็นมายา
∆ท่านฮวงโป รู้มาก่อนเรา คือเป็นสิ่งที่ไม่ใช่ตัวตนจริง
เข ้าถึงธรรมชาติแท ้ มาก่อนเรา
แต่ท่านรู้เฉพาะตัวท่านเอง ไม่ และแม ้มายา จะเป็นมายาไม่รู้
มีหลักฐานมายืนยัน จบ
