Page 8 - Orkestr sinfi
P. 8

ORKESTR SINFI

            Karnay soziga butunlay qarama­qarshi o‘laroq, juda past eshitilar­eshitilmas ovozga
         ega bo‘lgan cholg‘u asbobi – changqo‘bizdir. Bu soz azaldan “xonaki” cholg‘ulardan
         hisoblanib, xotin­qizlarning o‘zaro uchrashuvlarida yoki qizlar majlislarida chalingan.
         Bu sozni xotin­qizlar yakka­yakka bo‘lib yoki birgalashib ijro etishgan.
            O‘zbek musiqa madaniyatiga XIX asr oxirlarida Orenburg orqali Rossiyadan
         garmon keltirilgan va cholg‘u ko‘p joylarda ijro etila boshlangan. O‘sha vaqtlarda
         garmonni Farg‘ona, Buxoro va Xivada uchratish mumkin edi. Hozir esa faqat Xorazmda
         xotin­qiz xalfalar xalq ashula va laparlarini qo‘lida garmon bilan ijro etadigan asosiy
         cholg‘ulardan biri bo‘lib qoldi.
            Garmon xalfalar tomonidan ashulaga doyra bilan jo‘r qilinib, asosiy o‘rinni raqs
         kuylari egallaydi. Shu bilan birga torli cholg‘ular o‘rnida ham foydalaniladi.
            O‘zbek xalq cholg‘ulari ijrochiligida mizrobli torli cholg‘ular: chertib ijro etiladigan
         va kamonli cholg‘ular turlariga bo‘linadi.
            Torli cholg‘ular asosan “xonaki” hisoblansa­da, uzoq o‘tmishdan bugungi kungacha
         katta evolyutsiyaga ega bo‘lib tantanalarda, ommaviy yig‘inlarda, bazmlarda ijro etilib
         kelingan, ayrim torli cholg‘ular esa yakkaxon ashulachilarning ajralmas jo‘rovozi
         bo‘lib xizmat qilgan. Kamonli cholg‘ular: qo‘biz, g‘ijjak, sato o‘z tuzilishi, ijro
         imkoniyatlari, tembrlari bilan alohida ajralib turadi.
            Qo‘biz o‘tmishda Qoraqalpog‘iston va bevosita qoraqalpoq, qozoq, qirg‘iz ellari
         yashayotgan hududlarda, shahar va qishloqlarda juda keng qo‘llanilgan, hozirgi paytda
         qoraqalpoq xalqining eng sevimli va milliy musiqa cholg‘usi sifatida aholi orasida
         sevib ijro etiladi. Bu cholg‘ular ayni paytda qoraqalpoqlarda, qozoq va qirg‘izlarda juda
         keng qo‘llanilib hattoki takomillashtirilib, zamonaviy xalq cholg‘ulari orkestrlarida
         juda muhim o‘rin egallab kelmoqda.
            Ko‘pgina sharq xalqlarida juda keng tarqalgan g‘ijjak 3–4 simli bo‘lib, ushbu sozni
         ayrim joylarda kamon deb ham yuritishadi. G‘ijjakning eng qadimiy namunalari ikki
         simli bo‘lgan. Hozirgi g‘ijjakning keng tarqalgani to‘rt simli bo‘lib, ijro etilishdagi o‘z
         imkoniyatlari ma’lum darajada skripkaga yaqin. Shuning uchun ham ayrim ijrochilar
         g‘ijjak o‘rniga skripkadan foydalanishadi.
            Kamon bilan ijro etiladigan cholg‘ulardan yana biri, bu – Sato cholg‘usidir. Bu
         soz o‘z ijro imkoniyatlarining boyligi hamda ovozining yoqimli tembrga ega ekanligi
         bilan yaqqol ajralib turadi. Sato o‘zining tashqi ko‘rinishi hamda tuzilishi bilan ko‘p
         jihatdan tanburga o‘xshaydi. Satoda ham xuddi tanbur kabi 17 ta parda boylangan
         uzun dastasi, noksimon shakldagi kosaxonasi bo‘lib, ijro etiladigan simi 3–4 tadir.
            Sato sozidan asosiy simlari ostidan o‘tkazilgan 11–12 ta rezonans beruvchi, ya’ni
         aks­sado berib turadigan simlar bor. Kosaxonasi tanburnikiga nisbatan kattaroq va kosa
         devorlari yupqaroq. Ijro etish uslublari, ijro etilishdagi imkoniyatlari tanburga nisbatan
                                                                                        7
   3   4   5   6   7   8   9   10   11   12   13