Page 61 - MGA-NATATANGING-LIKA-SA-PAGSULAT-NG-TULA-AT-ALAMAT A4

Pagdating niya ng kanilang bahay ay agad siyang nagtungo ng padabog sa REPLEKSYON
kanyang mga magulang at sinabing "Ina, Ama! May nais akong kuwintas
ngunit hindi ito ipinagbibili!" at sagot naman ng kanyang ina'y "Sige, kami na
ang bahala ng ama mo". Sa pagkarinig niya ng sinabi ng kanyang ina'y Ang paggawa ng sariling tula ang isa sa pinakamahirap na gawain para
naglumiwanag ang kanyang mukha at sila'y agad nagtungo sa sinasabi niyang sa akin lalo na't hindi ko gamay o wala akong interes sa paggawa nito.
bilihan. Totoo nga ang sinabi ni Cristala na hindi ito pinagbibili, lahat na ata ng Mahirap din isagawa ang gawaing ito sapagka't kinakailangan pang

puwedeng gawin ng kanyang mga magulang ay nagawa na hanggang sa lagyan ng sukat at tugma ang bawat taludtod. Nahirapan din ako dahil
naisipan niyang ipuslit na lamang ang kuwintas na ito habang patuloy na parami ng parami ang bilang ng mga sukat magmula haiku hanggang sa
nakikiusap ang kanyang mga magulang sa may-ari ng bilihan at siya'y agad- lalabingwaluhin at sa pagtutugma naman ay nauubusan ako ng mga
agad na umalis ng mag-isa na parang bula. salitang gagamitin. Kung naturingan lang sana akong maging makata o

palabasa ng mga aklat ay siguro madadalian ako sa paggawa ng tula. Sa
Matapos ng pangyayaring iyon ay hindi pa rin umuuwi si Cristala na siyang
pinangangambahan ng kanyang mga magulang. Ang hindi pala alam ni Cristala totoo lang, kapag kulang ang iyong mga karanasan sa buhay ay talagang
sa kuwintas na iyon ay isa itong isinumpa at kung sino man ang magsusuot mahihirapan ka sapagka't wala kang mapanghuhutan ng inspirasyon sa
nito'y hindi na makakabalik sa kanilang lugar. paggawa nito kaya't nagpapasalamat pa rin ako dahil kahit papaano'y
nagamit ko ang mga ilan dito. Sa pagpili ko ng paksa, kinailangan ko
"Ibalik mo na'ko sa aking mga magulang" wika ni Cristala sa matandang talagang maging mapanuri at kinailangang pag-isipan ng mabuti dahil
babaeng nagmamay-ari ng kuwintas ngunit hindi siya pinakikinggan hanggang hindi talaga ganoon kadali. Sabi nila, ang isang teknik upang makagawa
sa nagsalita na sa wakas ang matanda, "Sabi ko na sayo na diba na hindi ko ka ng mga tula ay kapag punong puno ka ng emosyon dahil

ipinagbibili ang kuwintas na iyan, hindi mo ba alam na matagal na kitang maipapahatid mo lahat lahat ng gusto mong sabihin kaya't ito ang
sinusubaybayan at totoo nga ang mga sabi-sabing naririnig ko tungkol sayo na ginawa ko. Ito rin kasi ang magiging paraan upang mahuli mo ang kiliti
isa kang maluho at ang dapat na ginagawa sa isang katulad mo'y at emosyon ng babasa ng tula mo. May mga panahong nahihirapan ako
pinaparusahan". lalo na sa paggawa ng mga haiku, tanaga at tanka hindi lamang dahil sa

binigyan kami ng iisang paksa na amin siyang pagtutuunan na kung
Mula noon, si Cristala ay naging ilaw na nagniningning tuwing sumasapit ang saan ito ay ang kalikasan kung hindi dahil na rin sa masyadong konti o
gabi at napansin ng mga tao sa kanilang lugar at kanyang magulang na tila bang limitado ang sukat ng bawat tula. Hindi naging madali sa akin ang

parang si Cristala ang mga ilaw na iyon at hanggang sa lumaon, si Cristal ay paggawa ng sariling tula kahit pa nabigyan kami ng mahabang panahon
tinawag na Tala. upang isagawa ito. Sa lahat ng ginawa kong tula, pakiramdam ko

mayrooong mangilan-ngilan lamang na nagandahan ako pero parang
karamiha'y ang pangit ng pagkakabuo ko pero kung tutuusin, masaya rin

55 56