Page 56 - แง่มุมความรัก
P. 56
เห้อ… ขณะนี้พวกเรานั่งอยู่ในรถตู้ รอครูท่านอื่นที่มาด้วยกัน มาขึ้นรถ ฉันนั่ง
หลังสุด ทีมเราครบแล้ว ครูภูเขามาแล้ว เหลือแค่ครูคนอื่น
“เสียดายคะแนนจัง” ครูภูเขาเอ่ยขึ้น
“เสียดายเหมือนกันเลยค่ะ”ฉันเสริม หลังจากที่รอคนตอบสนองครู
นานจนคิดว่าไม่มีใครอยากจะตอบ
“ของสาหร่ายพลาดไปนิดเดียวเอง” ครูภูเขาบอก แม้ว่าครูจะนั่งเบาะ
หน้า แต่ฉันก็พอเดาสีหน้าครูได้จากน�้าเสียง… ค่ะ พลาดไปนิดเดียวเอง
น่าเสียดายจังเลย เหอะ อยากจะพูดเหลือเกิน แต่ก็ต้องกลืนมันไปพร้อมกับ
น�้าลาย
“แล้วสาหร่าย ท�าไมไม่ถามไปล่ะ อะไรก็ได้ คนอื่นท�าไมไม่ช่วยกันล่ะ”
ครูภูเขาถามอีก สาหร่ายก็หัวเราะ แหะๆ พร้อมยิ้มแหยๆ และบรรยากาศก็
กลับมาเงียบอีกครั้ง มันเงียบจนอึดอัดลงในไม่กี่วินาที
“สาหร่ายคงอ่านตัวหนังสือหนูไม่ออกมั้งคะ” ฉันแทรกความอึดอัด
โดยปล่อยมุกไป ซึ่งไม่รู้ว่าจะข�าไหม
“แล้วท�าไมไม่เขียนดีๆ” ครูก็พูดขึ้นมาทันที
โอ้ว...มันใช่ความผิดหนูเหรอ… ฉันกลืนสิ่งที่คิดลงไปพร้อมน�้าลาย
เมื่อมาถึงสนามแข่งรอบชิงชนะเลิศ ฉันกับส้มอยากเห็นการแข่งขัน
ชัดๆ และคนอื่นอยากนั่งข้างหลัง จึงพากันปลีกตัวออกมานั่งข้างหน้า ระหว่าง
รอการเตรียมตัวก็นั่งคุยกันสารพัด ทั้งเรื่องที่ถูกกดดันจากครูภูเขา เรื่องทฤษฎี
ที่ครูพลิกลิ้นจากถูกเป็นผิดได้ เรื่องที่ครูรักสาหร่ายแค่คนเดียว ฉันถือว่า
เป็นการระบายสิ่งที่อัดอั้นอยู่ในใจออกมา ยิ่งได้ฟังสิ่งที่ส้มเจอ ฉันยิ่งรู้ว่า สิ่งที่
ตัวเองรู้สึก มันยังน้อยไป ครูนอกจากจะไม่สนใจพวกเราแล้ว ครูยังสนใจ
สาหร่ายแค่คนเดียวด้วย สิ่งที่ครูท�ากับส้มมันก็วิธีการเดียวกับฉัน แต่ส้มโดน
หนักกว่ามาก ฉันท�าอะไรไม่ได้เลย ฉันไม่รู้ว่าอะไรจะช่วยคลายความเศร้าจาก
ส้มออกมาได้เลย ไม่รู้เลยจริงๆ
ชมพูนุช จงถนอม 53