Page 61 - แง่มุมความรัก
P. 61
ว่าการเดินทางในครั้งนี้จะไม่สูญเปล่า กระต่ายน้อยยิ้มให้กับท้องฟ้า มันต้อง
ได้พบกับลลินอีกครั้งแน่ๆ เมื่อตะวันเริ่มคล้อยต�่าลงลับภูเขาเรื่อยๆ บรรยากาศ
รอบๆ เริ่มเย็นลงอีกครั้ง เวลานี้แหละที่อัสตันหวังว่าจะได้พบกับแสงบนฟ้า
ลลินที่มันตามหามาทั้งวันได้โผล่ขึ้นอีกครั้ง คืนนี้ท้องฟ้าปลอดโปร่งท�าให้มัน
สามารถเห็นก้อนกลมๆ ที่ทอแสงบนฟ้าได้อย่างชัดเจน อัสตันเดินทางมาถึง
ธารน�้าใส มันก้มลงมองไปยังผืนน�้าบางๆ มีบางสิ่งบางอย่างที่เหมือนลลินอยู่ในนั้น
เจ้ากระต่ายน้อยตัดสินใจกระโดดลงไป ความรู้สึกดีๆ กลับมาอีกครั้ง
มันก�าลังจะไปถึงลลินแล้ว!
ขาน้อยๆ ที่พยายามแหวกว่ายคว้าของเหลวไปเรื่อยๆ แต่ยิ่งนานเท่าไร
ยิ่งรู้สึกได้ว่าสิ่งที่มันเห็นไม่ใช่สิ่งที่มันต้องการ
“ไม่ใช่ลลิน!” อัสตันรับรู้ได้ถึงเรี่ยวแรงที่ก�าลังหมดไปเรื่อยๆ มันหลับตา
ลง ปล่อยให้ความเหนื่อยล้าไหลไปกับสายน�้า ได้แต่หวังว่าเส้นทางนี้จะพามัน
ไปหาลลินได้ดั่งใจต้องการ แต่ในบางครั้งมันก็ต้องยอมรับความเป็นจริงไม่ว่า
มันจะพยายามเพียงใด ก็ไม่สามารถคว้าลลินได้เลย
สายน�้าได้พัดพาเจ้าขนปุยมายังสถานที่ที่มันไม่คุ้นเคย รอบๆ กายเต็ม
ไปด้วยเสียงสิ่งมีชีวิตที่มันไม่เคยรู้จัก สิ่งของแปลกตาที่ไม่สามารถพบเจอได้ใน
ป่าใหญ่ อัสตันรู้สึกอ้างว้าง ลลินหายไปอีกแล้ว ตราบเท่าที่ยังไหว สี่ขาก็ก้าว
ไปเรื่อยๆ สายตาจ้องมองสิ่งที่ไม่เคยรู้จัก ไม่เคยสัมผัสมาก่อน มีสิ่งมีชีวิตตัว
ใหญ่กว่ามันหลายเท่า แต่ก็ยังมีสิ่งที่ตัวเล็กกว่ามันหลายเท่าเช่นกัน อัสตันเดิน
ทางมาถึงจุดหนึ่งในเมืองนี้
ใช่แล้ว! มันคือเมืองของผู้คน เมืองที่เต็มไปด้วยสิ่งต่างๆมากมายทั้ง
สิ่งมีชีวิตและไม่มีชีวิต มีสิ่งที่เคลื่อนไหวสูงใหญ่ ดวงตากลมโต สวมใส่เสื้อผ้า
แปลกตา เอาแต่พูดจาแปลกประหลาดกับตัวเอง แต่เมื่อมาอยู่ ณ ที่แห่งนี้
อัสตันกลับรู้สึกว่าตัวมันเองต่างหากที่ประหลาดที่สุด เจ้ากระต่ายจึงได้แต่ยืน
นิ่งมองสิ่งต่างๆอยู่ท่ามกลางสถานที่ที่ไม่คุ้นตา
มีสิ่งมีชีวิตบางอย่างที่ตัวใหญ่กว่าตัวมันสองตัว มันพยายามเอา
58 สานกล้าวรรณกรรม 4
