Page 63 - แง่มุมความรัก
P. 63
“เพราะฉันชอบมองพระจันทร์ยังไงล่ะ พระจันทร์จะขึ้นมาให้เราเห็น
ชัดในตอนกลางคืน รอบตัวมันมีหมู่ดาวที่สว่างไสว แต่งแต้มท้องฟ้าที่ว่างเปล่า
ให้ดูงดงามกว่าเวลาไหนๆเลยล่ะ”
เจ้ากระต่ายน้อยเห็นด้วยกับลลิน
“เราไม่สามารถไปถึงดวงจันทร์ได้หรอก ถึงจะดูเหมือนใกล้เพียงเอื้อมมือ
แต่ที่จริงมันไกลกว่าที่ตาเราเห็นเยอะเลยล่ะ”
สิ่งที่อัสตันสงสัยมานานสิ่งที่มันไม่สามารถหาค�าตอบได้ เด็กสาวที่ชื่อ
ลลินสามารถไขข้อข้องใจได้อย่างดี เจ้ากระต่ายสี่ขาได้แต่เศร้าใจ ความจริงที่
มันพบไม่คุ้มค่ากับการเดินทางเอาเสียเลย อัสตันพบว่า ไม่ว่าจะยังไงมันก็ไม่
สามารถเอื้อมมือไปคว้าลลินได้เพราะระยะทางที่แสนจะห่างไกลเกินกว่าที่ตา
เห็นเกินกว่าที่มือจะสัมผัสได้ ที่จริงแล้วสิ่งที่คู่ควรกับลลินตั้งแต่แรกก็คือ
ดวงดาวที่อยู่ในวงโคจรของ ลลิน ดวงดาวที่เปล่งประกายท�าให้ลลินดูโดดเด่น
และน่ามอง ไม่ใช่ตัวมันที่พยายามเดินทางไปหาลลิน
อัสตันเสียใจ แต่อย่างน้อยๆมันก็ได้รับรู้ความจริง ประสบการณ์ที่แม่
ไม่เคยบอก สิ่งต่างๆที่เราต้องพบเจอกับตัวเอง หากเลือกเกิดได้อัสตันก็จะขอ
เป็นกระต่ายเหมือนเดิม แค่เพียงได้มองลลินจากตรงจุดนี้ ไม่จ�าเป็นต้องเป็น
ดวงดาวที่อยู่รอบกายลลิน แค่ยิ้มให้จากมุมๆหนึ่งของโลก ถึงแม้ลลินจะไม่
สามารถรับรู้ได้ก็ตาม อัสตันหลับตาลงนี่เป็นอีกครั้งหนึ่งที่มันปล่อยให้ความ
เหนื่อยล้าหายไปกับความเศร้าใจ และเป็นครั้งสุดท้ายที่จะได้มองลลิน...
“เจ้ากระต่ายน้อย!”
เสียงเรียกของลลินจะไม่สามารถท�าให้เจ้าสี่ขาขนปุยในอ้อมกอดฟื้น
ขึ้นมาได้ เธอได้แต่ร้องไห้กับการจากไปของสหายที่เธอรักที่สุด ความรู้สึก
สูญเสียมาเยือนเธออีกครั้งหลังจากที่ไม่ได้สัมผัสมานาน แต่อย่างน้อยลลินก็
ไม่ได้โดดเดี่ยว อัสตันไม่ได้จากเธอไปไหน หากแต่ได้ไปอยู่บนดวงจันทร์ที่เปล่ง
ประกาย เธอสามารถมองเห็นได้ทุกๆ มุมของโลกไม่ว่าจะที่ไหนก็ตาม
อัสตันเจ้ากระต่ายคงจะอยู่ในนั้น อยู่ในความทรงจ�าของเธอตลอดไป
*******
60 สานกล้าวรรณกรรม 4
