Page 60 - แง่มุมความรัก
P. 60
อัสตันกับการตามหาลลิน
กานต์พิชชา นามเมือง
“แม่ฮะ นั่นตัวอะไร?”
ภายใต้ขนหนาๆ ของแม่กระต่ายมีลูกๆ ตัวน้อยที่พยายามขยับตัว
ใกล้ชิดกันเพื่อหนีให้ไกลจากความหนาวเย็นของลมฤดูหนาว ยิ่งดึกมากเท่าไหร่
สามพี่น้องก็ยิ่งขยับเข้าใกล้กันมากขึ้น อัสตันน้องเล็กของครอบครัวที่ยังนอน
ไม่หลับ เอ่ยถามแม่กระต่ายด้วยความสงสัยพลางชี้ไปยังลูกกลมๆที่ลอยล่อง
อยู่บนท้องฟ้า ท่ามกลางแสงระยิบระยับรอบๆ ตัวมันนับล้านดวง
แม่กระต่ายผู้มีประสบการณ์ในการใช้ชีวิตบนโลกมากกว่าจึงตอบ
ลูกน้อยไป
“ลลินไงจ๊ะ”
นานนับชั่วโมงที่อัสตันเฝ้ามองแสงอันแพรวพราวของลลิน เจ้ากระต่าย
เกิดความรู้สึกดีอย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อนกับลูกกลมๆบนท้องฟ้าที่แม่บอกว่า
ชื่อลลิน อัสตันจึงได้ตัดสินใจและบอกกับครอบครัวว่า
“อัสตันจะไปตามหาลลิน”
อัสตันได้ออกเดินทางจากป่าที่เคยอาศัย ผ่านความหนาวเหน็บเมื่อ
ร่างกายไร้อ้อมกอดของแม่ เจ้ากระต่ายน้อยดวงตาแดงก�่า มันมักจะคิดถึง
ครอบครัวเสมอ แต่อย่างไรมันก็ไม่ย่อท้อที่จะเดินทางตามแสงของ ลลิน
เวลาผ่านไปหลายชั่วโมง การเดินทางเริ่มเชื่องช้าเมื่อลมหนาวพัดเข้า
มา ร่างกายอ่อนล้าเนื่องจากการเดินทางที่สวนกับทิศของแรงลม มันหาที่ก�าบัง
ทดแทนอ้อมกอดของแม่ ถึงเวลาพักผ่อนส�าหรับคืนนี้เสียที กระต่าย
น้อยหลับตาลง พร้อมที่จะพักผ่อนเพื่อเติมพลังส�าหรับการเดินทางในวันรุ่งขึ้น
การเดินทางยังคงด�าเนินไปอย่างไม่มีสิ้นสุด เจ้าสี่ขาขนปุยเดินก้าว
กระโดดไปอย่างไร้จุดหมาย เพราะในเวลานี้ลลินได้หายไปแล้ว มันยังคงภาวนา
กานต์พิชชา นามเมือว 57
