Page 45 - จิตรกรรมปริศนาธรรมภาคใต้
P. 45
ธุดงค์ 13 เป็นภาพระเบียบปฏิบัติของพระสงฆ์ (วรรณิภา ณ สงขลา, 2534: 100) ปรากฏภาพปริศนาธรรม ในจิตรกรรมฝาผนังวัดโพธิ์ปฐมาวาสบริเวณผนังด้านหน้าพระประธาน ตอน ปังสุกูลิกังคะ คือ พระภิกษุผู้ถือบังสุกุลกังคะ ย่อมไม่รับจีวรจากบุคคลใดจะแสวงหาเฉพาะผ้าบังสุกุลท่ีห่อศพท่ีท้ิงไว้ในป่าช้ามาย้อมทาจีวร
3) อสุภะ 10 สภาพอันไม่งาม ซากศพในสภาพต่างๆ ซึ่งใช้เป็นอารมณ์แห่งใช้เป็นอารมณ์แห่งสมถกรรมฐาน 1. อุทธุมําตกะซากศพท่ีเน่าพองขึ้นอืด
2. วินีลกะ ซากศพท่ีมีสีเขียวคล้าคละด้วยสีต่างๆ
3. วิปุพพกะ ซากศพที่มีน้าเหลืองไหลเย้ิมอยู่ตามท่ีแตกปริออก
4. วิจฉิททกะซากศพท่ีขาดจากกันเป็น2ท่อน
5. วิกขํายิตกะ ซากศพที่ถูกสัตว์ เช่น แร้ง กา สุนัข จิกท้ึงกัดกินแล้ว
6. วิกขิตตกะซากศพที่กระจุยกระจายมือเท้าศีรษะหลุดออกไปข้างๆ
7. หตวิกขิตตกะซากศพที่ถูกสับฟันบั่นเป็นท่อนๆกระจายออกไป
8. โลหิตกะซากศพที่มีโลหิตไหลอาบเร่ียราดอยู่
9. ปุฬุวกะซากศพที่มีหนอนคลาดคล่าเต็มไปหมด
10. อัฏฐิกะ ซากศพที่ยังเหลืออยู่แต่ร่างกระดูกหรือกระดูกท่อน(พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตโต), 2548:
336-337)
อสุภะ 10 เป็นภาพที่เขียนข้ึนจากคาพรรณนาในคัมภีร์วิสุทธิมรรค (วรรณิภา ณ สงขลา, 2534: 100-101)
ปรากฏภาพปริศนาธรรมบริเวณผนังด้านหน้าพระประธานวัดโพธิ์ปฐมาวาส เป็นภาพอสุภะ ตอนพระสงฆ์พิจารณาซากศพ ในสภาพต่างๆ เช่น อัฏฐิกะ ซากศพท่ียังเหลืออยู่แต่ร่างกระดูกหรือกระดูกท่อน ช่างเขียนภาพดังกล่าวข้ึนเพื่อเป็นการ เตือนให้พระสงฆ์และบุคคลท้ังหลายได้พึงระลึกถึงความจริงของสังขารย่อมมีการดับสูญไปตามกาลเวลาเป็นความ ไม่เท่ียงแห่งสังขาร (ภาพที่ 1-21)
ภําพที่ 1-21 ภาพอสุภะ อัฏฐิกะ วัดโพธ์ิปฐมาวาส สงขลา
35
