Page 103 - ตามรอยพระศาสดา
P. 103
102
โปรดพระพุทธบิดา
ครั้นสิ้นสมัยราตรีรุ่งเช้า พระสัมมาสัมพุทธเจ้าก็เสด็จด้วย
พระขีณาสพ ๒ หมื่นเป็นบริวาร ทรงบาตรด�าเนินภิกขาจารตามท้องถนน
ในกบิลพัสดุ์นคร ขณะนั้น มหาชนที่สัญจรในถนน ตลอดไปถึงทุก ๆ คน
ทุกบ้านช่อง ต่างก็จ้องดูด้วยความเลื่อมใสและประหลาดใจระคนกัน ว่าไฉน
พระผู้เป็นเจ้าสิทธัตถะกุมารจึงน�าพระสงฆ์เที่ยวภิกขาจารด้วยอาการ
เช่นนี้ แล้วก็โจษจันกันอึงทั่วพระนคร
เมื่อพระเจ้าสุทโธทนะทรงทราบก็ตกพระทัย รีบเสด็จลงจาก
พระราชนิเวศน์ เสด็จพระราชด�าเนินไปหยุดยืนเฉพาะพระพักตร์พระบรม
ศาสดาแล้วทูลว่า “ไฉนพระองค์จึงทรงท�าให้หม่อมฉันได้รับความอัปยศ
โดยเที่ยวภิกขาจารเช่นนี้”
สมเด็จพระชินสีห์จึงตรัสตอบว่า “ดูกรพระราชสมภาร อันการเที่ยว
บิณฑบาตนี้ เป็นจารีตประเพณีของตถาคต”
“ข้าแต่พระผู้มีพระภาค อันบรรดากษัตริย์ขัตติยสมมติวงศ์องค์ใด
องค์หนึ่ง ซึ่งเที่ยวบิณฑบาตเช่นนี้ยังจะมีอยู่ ณ ที่ใด ประเพณีของหม่อมฉัน
ไม่เคยมีแต่ครั้งไหนในก่อนกาล”
“ดูกรพระราชสมภาร นับแต่ตถาคตได้บรรลุพระสัมโพธิญาณแล้ว ก็
สิ้นสุดสมมติขัตติยวงศ์ เริ่มประดิษฐานพุทธวงศ์ตั้งแต่นั้นมาจนถึงวันนี้ ดังนั้น
การเที่ยวบิณฑบาตจึงเป็นประเพณีของพระพุทธเจ้า ตลอดพระภิกษุสงฆ์
ที่สืบสายพุทธวงศ์ชั่วนิรันดร”
เมื่อพระบรมศาสดาตรัสเช่นนี้แล้ว จึงแสดงธรรมโปรดพระพุทธ
บิดา ให้ด�ารงอยู่ในโสดาปัตติผล แล้วพระเจ้าสุทโธทนะก็ทรงรับบาตร
ตามรอยพระศาสดา
