Page 55 - ตามรอยพระศาสดา
P. 55
54
ครั้งนั้น พญามุจลินท์นาคราช ออกจากที่อยู่ของตน มาแวดวง
พระวรกายของพระผู้มีพระภาคเจ้า ไว้ด้วยขนด ๗ รอบ แล้วแผ่พังพานใหญ่
ไว้เหนือพระเศียร ด้วยหวังใจว่าหยาดฝน สัมผัสแห่งลมหนาว
เหลือบยุงและสัตว์เลื้อยคลานอย่าได้เบียดเบียนพระผู้มีพระ
ภาคเจ้า พระพุทธองค์ได้เสวยวิมุตติสุข ประหนึ่งได้ประทับอยู่ในพระ
คันธกุฎีฉะนั้น
ครั้นวันที่ ๗ อากาศปลอดโปร่ง มุจลินท์นาคราชทราบว่าปราศจาก
ลมฝนแล้ว จึงคลายขนดจากพระวรกายของพระผู้มีพระภาคเจ้า จ�าแลงรูป
ของตนเป็นมาณพ ยืนประคองอัญชลี ถวายนมัสการต่อเบื้องพระพักตร์
ของพระผู้มีพระภาคเจ้าอยู่ พระบรมศาสดาประทับเสวยวิมุตติสุขอยู่
ณ ควงไม้มุจลินท์นั้น ตลอด ๗ วัน
๗. ต้นราชายตะ (ต้นเกด)
ในสัปดาห์ที่เจ็ด นับแต่ตรัสรู้ พระผู้มีพระภาคเจ้าเสด็จจากควงไม้
มุจลินท์ เข้าไปยังต้นราชายตนะ ประทับนั่งเสวยวิมุตติสุขอยู่ ๗ วันโดยล�าดับ
กาลเพียงนี้ครบ ๗ สัปดาห์ ในระหว่างนี้ พระผู้มีพระภาคเจ้ายังไม่มีการสรง
พระพักตร์ ไม่มีการบ้วนพระโอษฐ์ ไม่มีการปฏิบัติพระสรีระ ไม่มีกิจด้วย
พระกระยาหาร ประทับอยู่ด้วยฌานสุขและผลสุขในวันที่ ๔๙ ซึ่งเป็น
วันสุดท้ายของสัปดาห์ที่ ๗ ขณะประทับนั่ง ณ ควงไม้ราชายตนะ มีพระด�าริ
ว่าจักสรงพระพักตร์ ท้าวสักกเทวราชจึงน�าไม้ช�าระพระทนต์ ชื่อ นาคลดา
พร้อมทั้งน�้าบ้วนพระโอษฐ์ และน�้าสรงพระพักตร์ จากสระอโนดาตมาถวาย
เมื่อพระพุทธองค์ทรงปฏิบัติพระสรีระแล้ว ท้าวสักกะได้น�าผลสมอ
อันเป็นยาสมุนไพรถวาย เมื่อเสวยแล้วจึงได้มีการถ่ายบังคนหนัก แล้ว
ทรงกลับมาประทับนั่ง ณ ควงไม้ราชายตนะเช่นเดิม
ตามรอยพระศาสดา
