Page 80 - ตามรอยพระศาสดา
P. 80
79
๕. ขอหม่อมฉันพึงรู้ถึงธรรมของพระผู้มีพระภาคพระองค์นั้น นี้เป็น
ความปรารถนาของหม่อมฉันประการที่ ๕ และบัดนี้ความปรารถนานั้นของ
หม่อมฉันส�าเร็จแล้วพระพุทธเจ้าข้า
บัดนี้ ความปรารถนา ๕ อย่างนั้นของหม่อมฉันส�าเร็จแล้ว ภาษิต
ของพระองค์แจ่มแจ้งนัก ภาษิตของพระองค์ไพเราะนั้น พระพุทธเจ้าข้า
พระองค์ทรงประกาศธรรมโดยอเนกปริยายอย่างนี้ เปรียบเหมือนบุคคล
หงายของที่คว�่า เปิดของที่ปิด บอกทางแก่คนหลงทาง หรือส่องประทีปใน
ที่มืดด้วยตั้งใจว่าคนมีจักษุจักเห็นรูปดังนี้ หม่อมฉันนี้ขอถึงพระผู้มีพระภาค
พระธรรม และพระสงฆ์ ว่าเป็นสรณะ ขอพระองค์ทรงจ�าหม่อมฉันว่าเป็น
อุบาสก ผู้มอบชีวิตถึงสรณะจ�าเดิมแต่วันนี้เป็นต้นไป และขอพระผู้มีพระภาค
พร้อมด้วยพระภิกษุสงฆ์จงทรงรับภัตตาหารของหม่อมฉันในวันพรุ่งนี้
พระผู้มีพระภาคทรงรับด้วยดุษณียภาพ พระเจ้าพิมพิสาร จอมเสนา
แห่งแคว้นมคธราช จึงทรงทูลลากลับ
เวฬุวนาราม
ข่าวเสด็จของพระพุทธเจ้ากระจายออกไปทั่วกรุงราชคฤห์อัน
กว้างใหญ่ไพศาล รวดเร็วราวกับลมพัด พอพระเจ้าพิมพิสารเสด็จกลับ
ประชาชนก็พากันหลั่งไหลเข้าไปในสวนลัฏฐิวัน เสมือนสายน�้าป่า เพื่อชม
พระรูปสิริโสภาคย์ของพระพุทธองค์ กล่าวกันว่า เบียดเสียดเยียดยัดกัน
หาที่ว่างมิได้ แม้สวนจะใหญ่โตเกินความต้องการมาแต่ก่อน ส�าหรับวันนี้
รู้สึกว่าสวนลัฏฐิวันเล็กไปเสียแล้ว
การชมพระรูปไม่มีจืดจาง ตั้งแต่เช้าจนค�่า แล้วแถมวันรุ่งขึ้น
แต่เช้ามืด ยังปรากฏว่ามีฝูงชนพากันมาชมอีก ทุกคนมุ่งดูพระพุทธเจ้าองค์เดียว
ตามรอยพระศาสดา
