Page 7 - δημιουργική γραφή

Ραξίδι με το τρένο της φαντασίας

γυαλιστερά παπούτσια και την άσπρη την κορδέλα και πήγα προς την

κουζίνα.

Ώφού κατέβηκα, είδα την γιαγιά να κόβει κρεμμύδια και

καρότα. Θατάλαβα πως πάλι μαγειρεύει σούπα. Ρον τελευταίο καιρό

τρώμε συχνά σούπα. Ε γιαγιά μου λέει ότι υπάρχει μεγάλη έλλειψη

τροφίμων στο χωριό και ότι μόνο ο κήπος και η κατσίκα που έχουμε

μπορούν να μας προσφέρουν κάτι παραπάνω. Έφαγα λοιπόν στα

γρήγορα ένα κομμάτι ψωμί και λίγο γάλα και βγήκα έξω. Ρότε,

άκουσα τις γνωστές φωνές.

- Ώλίκη, Aλίκη! Ήρθαμε!, φωνάζει Ξέτρος.

- Ώλίκη, ήρθαμε!, ακούγεται ο Οίκι.

Θατέβηκα τροχάδην τις σκάλες, πήρα το ποδήλατό μου και

κατευθύνθηκα προς τα παιδιά.

- Θαλημέρα παιδιά!

- Θαλημέλα και θε θένα, είπε ο Οίκι με δυνατή φωνή.

- Θαλημέρα, Ώλίκη. Έμαθες τα νέα σήμερα; , ρωτάει ο Ξέτρος.

- ΋χι, γιατί; Ρι έγινε;

5