Page 9 - δημιουργική γραφή

Ραξίδι με το τρένο της φαντασίας

δημαρχείο και η εκκλησία. Βεν ήταν κανείς στο δρόμο, λες και

άνοιξε η γη και τους κατάπιε. Ρο χωριό έμοιαζε πραγματικά

ερημωμένο. Ρότε συνειδητοποίησα πως κάτι συμβαίνει. Θάναμε

συνεχώς γύρους σε όλο το χωριό μα δεν βρήκαμε κανένα να μας

εξηγήσει. Μαφνικά, ακούστηκε από μακριά η σφυρίχτρα του τρένου.

- Ήρθαν!, φώναξε ο Ξέτρος.

Θινήσαμε για τον σιδηροδρομικό σταθμό. Κόλις φτάσαμε,

αντικρίσαμε πλήθος Γβραίων να κατεβαίνει από το τρένο. Κικροί,

μεγάλοι, γυναίκες, άντρες, παιδιά, όλοι ήταν εκεί. ΋λοι με μάτια

βουρκωμένα, όλοι με ένα παράπονο στην ψυχή.

- Ώλίκη, τι είναι αυτοί οι αλιθμοί που έχουν θτα χέρια τουθ; ,

απόρησε ο Οίκι.

- Βεν ξέρω, του αποκρίθηκα με ένοχο βλέμμα.

Θαι ενώ τα λεπτά περνούσαν, όλο και περισσότεροι Γβραίοι

κατέβαιναν από το τρένο. Ξολλοί χωριανοί είχαν αφήσει τα σπίτια

τους και τις δουλειές τους και μαζεύτηκαν έξω από τις γραμμές του

τρένου για να τους αποδοκιμάσουν πετώντας τους αιχμηρά

αντικείμενα.

7