Page 13 - δημιουργική γραφή

Ραξίδι με το τρένο της φαντασίας

Κακρόσυρτη σιγή

Ε ροή της βροχής αυξάνονταν όλο και περισσότερο.

Κετέφερα την κουρτίνα στην αρχική της θέση και εκπνέοντας βαθιά,

κοίταξα προς το ρολόι. Βώδεκα παρά τέταρτο.

- Καμά, ήρθε ο μπαμπάς;

Έτριψε το δεξί της μάτι.

- ΋χι ακόμη Έλινορ. Γσύ θα ’πρεπε να ήσουν στο κρεβάτι σου

τώρα. Πωστά;

- Γεε… αφού θέλω να περιμένω τον μπαμπά!

Ρα χείλη μου σχημάτισαν μια καμπύλη, καθώς την κοιτούσα. Ρην

πήρα στην αγκαλιά μου κατευθύνοντάς μας στο σαλόνι για κινούμενα

σχέδια μέχρι να γυρίσει ο Έβαν.

Κπήκα στο παλιό του δωμάτιο, κλείνοντας την πόρτα πίσω μου.

Έμεινε άθιχτο από τότε. Ξήρα μία από τις κιθάρες του και κάθισα

στο κρεβάτι. Ρα δάχτυλά μου συνόδεψαν την μελαγχολία μου με το

αγαπημένο του άρπισμα. Ζυμάμαι ακόμα το πρώτο μας

ολοκληρωμένο κομμάτι και πώς καμάρωνα τον ενθουσιασμό του. Νι

11