Page 16 - δημιουργική γραφή

Ραξίδι με το τρένο της φαντασίας

ένιωθα. Ήμουν ασφαλής μαζί του και ήμουν απόλυτα σίγουρη γι’

αυτό.

Ρο ξυπνητήρι μου άργησε να χτυπήσει. Γκτός κι αν δεν το

άκουσα. Ξάλι. Γτοιμάστηκα όσο πιο γρήγορα μπορούσα. Πήμερα

έδινα εξετάσεις στο πιάνο σε κομμάτια που δούλευα εδώ και αρκετό

καιρό. Ώμέσως μετά είχα την παρουσίαση που ετοίμαζα συγχρόνως.

Έβαλα τις παρτιτούρες μου στην τσάντα ενώ κατέβαινα τις σκάλες

του δεύτερου ορόφου με σκοπό να φτάσω στην πόρτα.

- Θαλημέρα, υπναρού. Ζα σε ξυπνούσα αλλά φαινόσουν κουρασμένη.

Νύτε το ξυπνητήρι σου δεν πήρες χαμπάρι.

- Θαλημέρα. Βεν πειράζει, φεύγω. Θαίγομαι.

- Ν καφές σου;

- Ζα τον πάρω στο χέρι. Ώαα, και θα γυρίσω βράδυ, να ξέρεις.

- Γντάξει, καλή επιτυχία.

- Γυχαριστώ.

Γυτυχώς ο δρόμος δεν είχε κίνηση και καθυστέρησα μόνο

μερικά λεπτά. Ε ώρα πέρασε, βασανιστικά μεν αλλά πέρασε.

Γπίσης, δεν είχα κάποιο λόγο να ανησυχώ για την σημερινή μου

14