Page 17 - δημιουργική γραφή

Ραξίδι με το τρένο της φαντασίας

επίδοση καθώς οι καθηγητές μου φάνηκαν αρκετά ικανοποιημένοι.

Ξροχώρησα γρήγορα προς τον χώρο στάθμευσης των ταξί. Θοίταξα

τριγύρω μου αντικρίζοντας λίγο πιο πίσω μου έναν νεαρό, ο οποίος

με κοίταζε επίμονα ακριβώς εκείνη την στιγμή. Βεν έδωσα σημασία

και συνέχισα να περπατάω.

- Σρέγια! Σρέγια, εσύ είσαι;

Ρο κεφάλι μου γύρισε αυθόρμητα, αναζητώντας την προέλευση αυτής

της βραχνής φωνής που με κάλεσε. Ήταν αυτός ο άντρας. Αια καλή

μου τύχη είχα φτάσει στα ταξί. Ρρέχοντας μπήκα στο πιο κοντινό

ζητώντας από τον οδηγό να ξεκινήσει αμέσως. ΋ταν έφτασα σπίτι ο

Ρράβις κοιμόταν οπότε δεν μπόρεσα να του αναφέρω το γεγονός.

- Ξώς πήγε χθες;

- Κια χαρά. Κόνο που...

Ρη στιγμή εκείνη αρχίζει να χτυπάει το τηλέφωνό μου.

- Ξάω εγώ.

- Ξαρακαλώ;

- ...

- Λαι; Κε ακούτε;

- ...

15