Page 19 - δημιουργική γραφή

Ραξίδι με το τρένο της φαντασίας

- Ζα μείνω σε έναν συμφοιτητή μέχρι αργά. Ώυτό είναι το σταθερό

του. Ών δεν σηκώνω το κινητό πάρε με εκεί.

Κου έδωσε ένα χαρτί με τον αριθμό και έκρυψε ένα κλειδί πίσω από

τα βιβλία ενός ραφιού της βιβλιοθήκης. Έκανα πως δεν το είδα.

- Γντάξει.

« Λέλσον ». Ν αριθμός έμοιαζε γνώριμος. Ρα μάτια μου γούρλωσαν,

έπρεπε όμως να το επιβεβαιώσω. ΋ταν έφυγε ο Ρράβις έβγαλα το

δικό μου χαρτάκι και τα έβαλα δίπλα. Ήταν ίδια. Τρειαζόμουν μια

απάντηση. Γκείνο το άγνωστο τηλεφώνημα ήταν από εκείνο τον

περίεργο τύπο! Τίλια τα εκατό! Ξήρα το κλειδί από την βιβλιοθήκη.

Ών όντως ταίριαζε στην κλειδαριά μπορεί να έβρισκα κάτι. Ρο

ελπίζω δηλαδή. Θι όντως, ταίριαζε. Άνοιξα την πόρτα. Ρο χέρι μου

σύρθηκε στον κρύο τοίχο μέχρι που βρέθηκε σε έναν διακόπτη. Ρο

κόκκινο φως που άναψε έκανε ορατό ένα πλήθος φωτογραφιών που

κοσμούσαν κρεμασμένες κάθε εκατοστό του δωματίου.

Ρα μάτια μου άρχισαν να παρατηρούν τυχαία τη μια μετά την

άλλη, διακρίνοντας στις περισσότερες εμένα, τον Ρράβις και τον

Άνταμ από όταν ήμασταν μικροί, μπερδεμένες με άλλες όπου

είμαστε μεγαλύτεροι. Κέχρι που το βλέμμα μου στάθηκε σε μερικά

17