Page 137 - PDCA
P. 137
ข้อมูลพื้นบ้าน
(สอบถามผู้เชี่ยวชาญ/ปราชญ์ภูมิปัญญาท้องถิ่น)
ชื่อพื้นเมือง (ชื่อในท้องถิ่นที่เก็บตัวอย่างพันธุ์ไม้)
ข่อย
การใช้ประโยชน์ในท้องถิ่น (ระบุส่วนที่ใช้และวิธีการใช้) :
อาหาร -
ยารักษาโรค เปลือกและเนื้อไม้ - ใช้ต้มรับประทานรักษาโรคบิด แก้ท้องร่วง รักษาไซนัส แก้พิษงู โดยเฉพาะยาง
จากเปลือกข่อยมีฤทธิ์ต้าน และฆ่าเชื้อโรค เชื้อแบคทีเรีย เชื้อไวรัส รักษาแผล รักษาฝี รักษาโรคผิวหนัง รักษา
ริดสีดวงจมูก รักษาไซนัส และใช้เป็นยาระงับประสาท
ใบและดอก - นํามาตากแห้ง ชงเป็นชาดื่มแก้อาการท้องร่วง ท้องเสีย ท้องผูก ใช้เป็นยาระบาย ขับปัสสาวะ แก้ไต
พิการ ช่วยเจริญอาหาร บํารุงธาตุ และบํารุงหัวใจ
ผลสด - ใช้รับประทานสดเป็นยาขับลม แก้ท้องอืดท้องเฟ้อ และช่วยเจริญอาหาร
เมล็ด - บดต้มรับประทานใช้แก้อาการท้องร่วง ริดสีดวง แก้เลือดกําเดา แก้ท้องอืด ท้องเฟ้อ ขับลม
ราก - ใช้ต้มดื่มแก้โรคบ้าหมู หรือนํามาบดผสมนํ้าประคบรักษาบาดแผล แผลติดเชื้อ แผลเป็นหนอง
ก่อสร้าง เครื่องเรือน เครื่องใช้
ไม้นํามาใช้ทํากระดาษ ทําเป็นสมุดไทยหรือสมุดข่อยได้
ความเกี่ยวข้องกับประเพณี วัฒนธรรม หรือความเชื่อทางศาสนา
คนไทยโบราณเชื่อว่าบ้านใดปลูกต้นข่อยไว้ประจําบ้านจะทําให้เกิดความมั่นคงช่วยป้องกันศัตรูจากภายนอก
นอกจากนี้ยังมีความเชื่อ กันว่าข่อยเป็นวัสดุที่ใช้ในการสื่อสารที่สําคัญชนิดหนึ่งในสมัยโบราณซึ่งเรียกกันว่าสมุด
ข่อยเพราะเนื้อเยื่อไม้มีความคงทน
อื่น ๆ (เช่นการเป็นพิษอันตราย)
พบว่า สารสกัดจากข่อยของสารอัลฟา และเบต้า อันแซททูเรเตตแลคโตน เมื่อทดลองฉีดให้หนูมีค่า LD50 = 4.8
มิลลิกรัม/กิโลกรัมนํ้าหนักตัว มีผลต่อการทํางานของกล้ามเนื้อเรียบ กล้ามเนื้อหัวใจ และความดันเลือด ทําให้หนูมี
อาก ารชักกระตุก และเสียชีวิต
ที่มาของข้อมูล / ผู้ให้ข้อมูล https://puechkaset.com/ข่อย / , https://medthai.com/ข่อย/ อายุ -
ที่อยู่ -
วันที่บันทึกข้อมูล 12 ธ.ค. พ.ศ. 2561 สถานที่ -
