Page 33 - Επετειακό Τεύχος-ΙΟΥΛΙΟΣ 2019
P. 33
Τέσσερις συγκεκριμένες ανθρωπογενε δραστηριότητες έχουν ταυτοποιηθεί ως
οι κύριοι υπαίτιοι της διαδικασίας της ερημοποίησης: ακατάλληλες
καλλιέργειες, υπερβόσκηση, συλλογή καυσόξυλων και υπεράρδευση. Η
καλλιέργεια της γης έχει επεκταθεί σε ολοένα και ξηρότερες περιοχές καθώς ο
ανθρώπινος πληθυσμός αυξάνεται. Αυτές οι περιοχές είναι περισσότερο
πιθανό να έχουν περιόδους ακραίας ξηρασίας, ώστε οι αποτυχημένες σοδειές
να είναι συχνό φαινόμενο. Από τη στιγμή που οι περισσότερες καλλιέργειες
προϋποθέτουν την προηγούμενη αφαίρεση της ενδημικής βλάστησης, οι
αποτυχημένες σοδειές αφήνουν τεράστιες εκτάσεις γυμνές από φυτοκάλυψη
και επιρρεπείς σε διάβρωση από τον άνεμο και το νερό.
Η κτηνοτροφία είναι σημαντική οικονομική δραστηριότητα στις ημιάνυδρες
περιοχές, όπου χόρτα αποτελούν την κυρίαρχη μορφή βλάστησης. Οι
επιπτώσεις της υπερβόσκησης σε μία περιοχή είναι η μείωση της
φυτοκάλυψης και η ποδοπάτηση και πολτοποίηση του εδάφους. Αυτό συχνά
ακολουθείται από ξήρανση του εδάφους και επιταχυνόμενη διάβρωση.
Τα καυσόξυλα αποτελούν το κύριο καύσιμο, που χρησιμοποιείται για
μαγειρική και θέρμανση σε πολλές χώρες. Οι αυξημένες πιέσεις των
επεκτεινόμενων πληθυσμών έχουν οδηγήσει στην αφαίρεση ξυλωδών φυτών,
με αποτέλεσμα πολλές πόλεις και οικισμοί να περιβάλλονται από μεγάλες
εκτάσεις, γυμνές από δέντρα και θάμνους. Η αυξανόμενη χρήση των ζωικών
καταλοίπων ως υποκατάστατο καύσιμο έχει επίσης βλάψει το έδαφος, επειδή
αυτό το πολύτιμο βελτιωτικό του εδάφους και πηγή θρεπτικών για τα φυτά
δεν επιστρέφει πλέον στη γη.
σελ. 32
