Page 36 - Επετειακό Τεύχος-ΙΟΥΛΙΟΣ 2019
P. 36

ρύπους  διοξειδίου  του  άνθρακα  (CO2),  υπεύθυνους  για  το  φαινόμενο  του

                   θερμοκηπίου,  αφού  ποσοστό  σχεδόν  40%  των  συνολικών  εκπομπών
                   παγκοσμίως  οφείλονται  στην  κατασκευή  και  λειτουργία  των  κτηρίων  όπως
                   φαίνεται και από το Σχήμα 1-1.






















                   Επίσης ενδιαφέρον είναι το γεγονός ότι στη συνολική ενεργειακή κατανάλωση
                   των κτιρίων το μεγαλύτερο ποσοστό κατέχει η θέρμανση/ψύξη των χώρων

                   (69%),  ενώ  ακολουθούν  με  σημαντικά  χαμηλότερα  ποσοστά,  η  παραγωγή
                   ζεστού  νερού  (15%),  οι  ηλεκτρικές  συσκευές  και  ο  φωτισμός  (11%),
                   καθιστώντας  ετσι,  την  εξοικονόμηση  ενέργειας  στον  τομέα  αυτό,  άμεση
                   προτεραιότητα τόσο των μηχανικών όσο και των χρηστών.

                   Η ΕΕ αναγνωρίζοντας την αναγκαιότητα επέμβασης στην ενεργειακή απόδοση
                   του  κτηριακού  τομέα,  ψήφισε  το  2010,  Οδηγία  με  την  οποία  θέσπισε
                   συγκεκριμένες  δράσεις  για  να  αξιοποιηθεί  το  μεγάλο  ανεκμετάλλευτο

                   δυναμικό εξοικονόμησης ενέργειας στα κτήρια. Με την ίδια Οδηγία εισήγαγε
                   και τον όρο κτήριο σχεδόν μηδενικής ενεργειακής κατανάλωσης.

                   Τι είναι λοιπόν το κτήριο σχεδόν μηδενικής ενεργειακής κατανάλωσης (nZEB);
                   Βάσει της κοινοτικής Οδηγίας 2010/31/ΕΕ (άρθρο 2):

                   "Κτήριο με σχεδόν μηδενική κατανάλωση ενέργειας" είναι ένα κτίριο με πολύ
                   υψηλή ενεργειακή απόδοση του οποίου η σχεδόν μηδενική ή πολύ χαμηλή
                   ποσότητα  ενέργειας  που  απαιτείται  για  την  κάλυψη  των  ενεργειακών  του
                   αναγκών,  καλύπτεται  σε  πολύ  μεγάλο  βαθμό  από  ανανεώσιμες  πηγές

                   ενέργειας,  περιλαμβανομένης  της  ενέργειας  που  παράγεται  επιτόπου  ή
                   πλησίον του κτιρίου.

                   Στη συνέχεια η ΕΕ ενίσχυσε την Οδηγία με διαδοχικές επιπρόσθετες διατάξεις
                   από το 2010 και μετά, προτείνοντας ενισχυμένα ή νέα μέτρα για την επίσπευση
                   των  βελτιώσεων  της  ενεργειακής  απόδοσης  μέσω  της  ανακαίνισης  των
                   κτηρίων, για μία ανταγωνιστική οικονομία χαμηλών εκπομπών CO2 μέχρι το
                   2050.




                                                                                                 σελ. 35
   31   32   33   34   35   36   37   38   39   40   41