Page 68 - Επετειακό Τεύχος-ΙΟΥΛΙΟΣ 2019

ακόμα ότι οι υπηρεσίες θα λειτουργούν με διαφάνεια και ότι θα

παραγκωνιστεί η γραφειοκρατεία.

Στον αντίποδα των παραπάνω θέσεων, οι αντίμαχοι της ιδιωτικοποίησης του
νερού προειδοποιούν για τις οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις μιας
επερχόμενης ιδιωτικοποίησης των υπηρεσιών ύδρευσης. Οι οικονομικές
επιπτώσεις περιλαμβάνουν οικονομικές επιβαρύνσεις στα νοικοκυριά, με
συχνές περιπτώσεις φουσκωμένων τιμολογίων, περιθωριοποίηση φτωχών
περιοχών που δεν παρουσιάζουν οικονομικό ενδιαφέρον για το ιδιωτικό

κεφάλαιο, αποκλεισμός οικονομικά αδύνατων στρωμάτων της κοινωνίας που
αδυνατούν να ανταπεξέλθουν οικονομικά και ειδικά όσον αφορά τις
ενδεχόμενες αυξήσεις των τιμολογίων. Επιπρόσθετα, μειωμένες συντηρήσεις
των δικτύων, αναστολές στις αντικαταστάσεις παλαιών υποδομών (δεξαμενές,
αγωγοί, συστήματα επεξεργασίας νερού) εξυπηρετούν την αύξηση των
κερδών των ιδιωτών, αδιαφορώντας για την υποβάθμιση της ποιότητας του
νερού και για τον τεράστιο κίνδυνο για τη δημόσια υγεία. Ενδεικτικά
αναφέρεται η πρωτεύουσας των Φιλιππινών Μανίλα, όπου η πώληση του

δικτύου ύδρευσης σε ιδιώτες θεωρήθηκε αρχικά ένα φιλόδοξο και
επιτυχημένο πείραμα ιδιωτικοποίησης, το οποίο κατέληξε το 2003 στην
προσβολή περισσότερων των οχτακοσίων ανθρώπων από χολέρα που
προκλήθηκε από την κακή συντήρηση των σωληνώσεων και τη μη
επιδιόρθωση των διαρροών. Ακόμη, η σπατάλη των υδάτινων πόρων στην
σύγχρονη πραγματικότητα μπορεί να περιορισθεί συμπεριλαμβάνοντας το
περιβαλλοντικό κόστος στην τιμή του νερού, συνάμα με εκστρατείες

ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης, παιδείας και αγωγής ήδη από την σχολική
ηλικία ώστε να εδραιωθεί στην αντίληψη κάθε πολίτη η σπουδαιότητα των
υδάτινων πόρων και η ανάγκη διαφύλαξής τους.

Η κατάσταση στον κόσμο

Το 2008 στην Γαλλία ο δήμαρχος του Παρισιού Bertrand Delnoe αποφάσισε να
μην ανανεώσει τη σύμβαση με τις εταιρείες Veolia και Suez οι οποίες ήλεγχαν
το δίκτυο ύδρευσης απο το 1985. Έτσι, ανέλαβε το σύστημα ύδρευσης η

δημοτική αρχή και ιδρύθηκε το 2010 η δημόσια επιχείρηση Eau de Paris,η
οποία παρόλο που προχώρησε σε μείωση των τιμολογίων κατά 8%,
παρουσίασε από τον πρώτο κιόλας χρόνο κέρδη! Επιστροφή του ελέγχου στο
δημόσιο έχουμε πλέον σε 49 γαλλικές πόλεις.

Όσον αφορά τη Γερμανία και πιο συγκεκριμένα το Βερολίνο σύμφωνα με
στοιχεία της Deutsche Welle το κόστος αυξήθηκε για τα νοικοκυριά σχεδόν
25% στα 12 χρόνια ιδιωτικοποίησης του δικτύου ύδρευσης. Η αγανάκτηση των
πολιτών για τα φουσκωμένα τιμολόγια οδήγησε το 2004 στην επανάκτηση του

σελ. 67