Page 18 - วิลาสินี 055 + สาวินีย์ 057
P. 18
ต านานบ่อเกิดนิทาน
ครั้งหนึ่ง พระอุมาทรงอยากฟังนิทานมาก และ ต้องเป็น
นิทานทิพย์ที่ไม่มีใครฟังมาก่อน พระอุมาจึง ขอให้พระอิศวรเล่าให้
เทพผู้รับใช้พระอิศวร ชื่อ บุษปทนต์ แอบฟังจึง แล้วน านิทานทิพย์
ไปเล่าให้ภรรยาฟังนางชยาผู้เป็นภรรยาได้ถวายการรับใช้พระอุ
มาและ ได้เล่านิทานทิพย์ให้พระอุมาฟัง พระอุมาได้ฟังก็รู้ว่า
จะต้องมีผู้แอบฟังนิทานที่พระ อิศวรเล่าให้ฟัง พระอุมาทรงพิโรธ
บุษปทนต์มาก จึงสาป บุษปทนต์ให้ไปเกิดยังโลกมนุษย์มาลยวัต
เทพได้ทูลขออภัยให้บุษปทนต์ ขอให้พระ อุมายกโทษ พระอุมา
ก าลังกริ้วจึงสาบให้มาลยวัดเทพลง มาเกิดเป็นมนุษย์ด้วย
บุษปทนต์ลงมาเกิดเป็นมานุษย์มีชื่อว่า วรรุจิ ส่วน มาลยวัตเทพ
ลงมาเกิดเป็นมีชื่อว่า คุณาศัย ถ้าวรรุจิน านิทานทิพย์ไปเล่าให้
กาณภูติซึ่งเป็น ปีศาจที่เมืองมนุษย์ฟัง วรรุจิจะพ้นค าสาบเมื่อนั้น
และถ้ากาณภูติน านิทานทิพย์ที่ได้ฟังจากวรรุจิไป เล่าให้คุณาตย
ฟัง กาณภูติก็จะพ้นค าสาบ ส่วน คุณาศัยถ้าจะพ้นค าสาบจะต้อง
เล่านิทานให้แพร่หลาย ไปในเมืองมนุษย์ ในที่สุดคุณาศัยได้ฟัง
นิทานทิพย์จากกาณภูติ ซึ่ง มีนิทานมากมาย จึงจารึกเป็นภาษา
ไปศาจีมีความยาว เจ็ดแสนโศลก (1 โศลก เท่ากับ 1 บท) เมื่อ
คุณาศัยน านิทานทิพย์ออกเล่าให้แพร่หลาย โดยเอาไปเล่าให้ท้าว
ศรีศาตวาหนะฟัง แต่ท้าวศรีศาต วาหนะปฏิเสธไม่ยอมฟัง
คุณาศัยเสียใจมากจึงเอานิทาน ไปเล่าให้สัตว์ป่าฟัง คุณาศัยเล่า
นิทานด้วยความน้อยใจเมื่อเล่านิทานจบตอนใดก็จัดการเผานิทาน
ทิ้งเสียนิทานที่คุณาศัยเล่าเป็นนิทานที่สนุกสนาน เพลิดเพลินจน
บรรดาสัตว์ต่างๆ ที่ได้ฟังนิทานลืมออกหา อาหารกิน ป่าทั้งป่า
จึงเงียบไปท้าวศรีศาตวหนะรู้ข่าวว่านิทานที่คุณาศัยเล่านั้น เป็น
นิทานวิเศษมหัศจรรย์น่าสนใจมาก จึงรีบมาขอร่วมฟังด้วย แต่
น่าเสียดาย นิทานที่คุณาศัยเล่านั้น คุณาตย เล่าไปแล้ว หกแสน
โศลก และนิทานหกแสนโศลกนี้ สูญเสียไปแล้วเพราะคุณาศัยเล่า
ไปก็เผาทิ้งหลักฐานไป หลังจากเล่าเสร็จคุณาติยก็พ้นค าสาป
กลับไปเป็นเทพ ตามเดิม ส่วนท้าวศรีศาตวหนะได้น านิทานทิพย์ที่
เหลือหนึ่ง แสนโศลกออกเล่าแพร่หลายในหมู่มนุษย์
12
