Page 268 - ธรรมะบรรยาย2564
P. 268

เพราะฉะนั้น หลวงปู่มั่นถึงบอกว่า การสวดมนต์ ถ้าสวดออกเสียงพอฟังได้ มีอานุภาพแผ่ไป

               ได้แสนจักรวาล ถ้าสวดมนต์เช้าเย็นธรรมดา มีอานุภาพแผ่ไปได้แสนโกฏิจักรวาล ถ้าสวดเต็มเสียง

               มีอานุภาพแผ่ไปได้ตลอดอนันตจักรวาล  แม้สัตว์ที่อาศัยอยู่ในสามภพและที่สุดอเวจีมหานรก  ยัง

               ได้รับความสุข  เมื่อแว่วเสียงพุทธมนต์ผ่านลงไป  แม้ชั่วขณะหนึ่งหรือครู่หนึ่ง  ยังดีกว่าหาความสุข

               ไม่ได้เลย มันเป็นกระแสจิต แค่แวบเดียวเท่านั้นแหละ เหมือนคนอยู่ในที่มืด ฟ้าแลบแว๊บหนึ่ง มันก็

               เห็นกันแว๊บหนึ่งแค่นิดเดียว ก็ยังดีกว่าไม่เคยเห็นกันเลย เช่นเดียวกันกระแสของการสวดมนต์ แผ่

               เมตตาออกไป  ก็ทำให้สัตว์นรกและสรรพสัตว์ทั้งหลายได้รับความชุ่มใจ  ได้รับความชื่นใจ  ได้รับ

               ความสุขใจ แค่นิดเดียว เขาก็ได้รับความปลื้มใจแล้ว

                     เพราะฉะนั้น  วันนี้ก็อยากจะพูดถึงเรื่องหลวงพ่อพานักศึกษาไปเดินธุดงค์  ท่านบอกว่า  ช่วง

               นั้นเป็นช่วงเดือนธันวาคม อากาศกำลังดี เวลาไปเดินธุดงค์คืนที่ ๒ นี้ จะต้องไปพักอยู่ที่ธารน้ำ ธาร

               น้ำนี้ไหลมาจากดอยอินทนนท์นั้นแหละ  ทุกคนก็ไปอาบน้ำเย็นสบาย  ชำระร่างกายเย็นสบาย

               หลังจากที่ไปเดินเหน็ดเหนื่อยมาทั้งวัน  มาอาบน้ำ  มันหายเหนื่อย  มันมีความสุข  น้ำก็เย็นฉ่ำ

               เหลือเกิน แต่ฝั่งตรงกันข้ามมีนักท่องเที่ยว พวกเราก็สวดมนต์ไปสวดมนต์มา นักท่องเที่ยวมันไม่ใช่

                                                        ์
               ธรรมดา นักท่องเที่ยวเอาขวดเหล้า เอาเบียร เอาสุรามากินกันสารพัด ไม่กินธรรมดาด้วย ตีฆ้อง มัน
               เคาะขวดแล้วก็ร้องเพลง “บัวลอยเพื่อนยาก” เสียงดังลั่น

                     หลวงพ่อพานั่งสมาธิ นักท่องเที่ยวก็ร้องเพลงบัวลอยเสียงดัง อาตมานั่งใกล้ ๆ ท่าน กำลังจะ

               ลุกขึ้นไป ขณะนั่งสมาธิกำลังจะลุก หลวงพ่อตีหัวเข่าป้าบ ไม่ต้องไป ท่านรู้ได้อย่างไรไม่รู้ว่าอาตมา

               จะลุกไปบอกพวกนั้นว่าไปไกล ๆ มาตีฆ้อง ตีกลองอะไรอยู่ตรงนี้ หลวงพ่อตีป้าบ บอกไม่ต้องไป เรา

               จัดการเอง เราก็นั่งหลับตาสมาธิต่อ พอนั่งหลับตาสักพัก เสียงป๊อง ๆ แป๊ง ๆ หายไป เสียงร้องว่า

               “ไปแล้ว ๆ ไม่อยู่แล้ว” ต่างคนต่างร้องไม่อยู่แล้ว ๆ ไปแล้ว ๆ มันไปอย่างรวดเร็วเลย เพราะอะไร

               หลังจากหลวงพ่อให้นั่งสมาธิ ๓๐ นาที ประมาณ ๕ นาทีแรกนี่ เสียงฆ้อง เสียงกลอง เสียงดนตรี บัว

               ลอยเจ้าเพื่อนยาก ยังดังไม่หยุด

                     พอออกจากสมาธิ  หลังจากหลวงพ่อพูดธรรมะบรรยายเสร็จ  พระอาจารย์ก็สงสัยก็ไปกราบ

               ถามหลวงพ่อครับ  หลวงพ่อทำยังไงให้พวกขี้เหล้าเมายาหนี  เฮ้ย  เราก็ต้องมีบางสิ่งบางอย่างบ้างซิ

               เราใช้อาทิสสมานกายไปจัดการมัน ท่านว่าอย่างนี้ มิน่ามันร้องว่าไปแล้ว ๆ ไป ๆ ไอ้ที่ร้องโหวก ๆ

               เหวก ๆ หนีกันไปหมดเลย ไปยังไงไม่รู้ หลวงพ่อบอกว่า เราให้อาทิสสมานกายไปจัดการพวกนั้น

                                                               ั
               อันนี้หลวงพ่อเล่าให้ฟัง หลวงพ่อเรานี่ก็ไม่ธรรมดา ยงมีหลายตอน





                                                          ๒๖๘
   263   264   265   266   267   268   269   270   271   272   273