Page 267 - ธรรมะบรรยาย2564
P. 267

วันนี้ผู้ที่จะนำสวดเป็นหลวงตากุหลาบ  กุหลาบไม่ใช่กุหลาบสีขาว  และก็ไม่ใช่กุหลาบสีแดง

               แต่เป็นกุหลาบสีคล้ำ ๆ ดำ ๆ หน่อย ๆ เป็นหลวงตากุหลาบ ชินนฺจิตโต วันนี้ท่านจะพาท่านทั้งหลาย

                                                 ุ
                                             ุ
               นำสวดมนต์บนดอยด้วยกัน สาธ สาธ สาธุ อนุโมทามิ






                        ธรรมะบรรยาย                                                            ๑๐๗

                        ท่านเจ้าคุณ พระราชปัญญาวชิโรดม

                                                                                        ๒๑ มิถุนายน ๒๕๖๔



                     ท่านทั้งหลาย  เราได้สร้างมหากุศลอันยิ่งใหญ่  ได้แนะนำเพื่อน  ๆ  บุคลลที่เราได้รู้จักมาสวด

               มนต์กับคณะสงฆ์วัดเทพเจติยาจารย์ นั่นคือ ท่านได้ให้สิ่งที่ดีแก่พี่น้อง แก่ญาติของท่าน แก่บุคคลที่

                    ู้
               เรารจัก นั่นคือ ให้สิ่งที่ดีแก่เขา เพราะวันหนึ่ง ๆ นั้น เราอาจจะไม่ได้สวดมนต์ด้วยตัวเอง หรือมี
               ภาระหน้าที่ทำโน่น ทำนี่ ก็เลยไม่มีการสวดมนต์ ที่นี้ทางคณะสงฆ์วัดเทพเจติยาจารย์ได้ถ่ายทอดสด

               จากวัดเทพเจติยาจารย์  เรียกว่า  เอาวัดไปอยู่ที่บ้านของท่าน  เมื่อวัดอยู่ที่บ้านท่านก็ต้องสวดมนต์

               ท่านก็นั่งสมาธิ ท่านก็ต้องแผ่เมตตา และท่านก็ต้องฟังธรรมะบรรยายด้วย นั่นคือ วัดอยู่ที่บ้านของ

               ท่านแล้ว

                                                                                                  ั
                     ข้อสำคัญคือว่า ท่านแผ่เมตตานี้ ท่านเจ้าประคุณ สมเด็จพระวชิโรดม หลวงพ่อวิริยงค์ ท่าน
               กำชับว่า การแผ่เมตตานี่ถือว่าการสร้างเมตตาบารมี เวลาเราแผ่ตัวอักษรที่ว่า “สัพเพ สัตตา สะทา

               โหนตุ อะเวรา สุขะชีวิโน ขอให้สัตว์ทั้งหลาย จงเป็นผู้ไม่มีเวรต่อกันและกัน” เอาใจของเรา “เจาะ”

               เข้าไปที่ตัวหนังสือว่า “สัพเพ สัตตา” คือ เอาใจของเรา ทุกตัวอักษรมันมีความหมายหมด ให้ใจของ

               เราจดจ่อ นึกถึงว่า สรรพสตว์ทั้งหลายที่อยู่ที่ไหนก็ตาม ในภพภูมิใด ก็ขอให้มีความสุขโดยทั่วกัน ว่า
                                        ั
               ไปตามตัวอักษรนั้น ตั้งจิตของเราให้เป็นกุศลอันยิ่งใหญ่ นั่นถือว่า เราได้สร้างเมตตาบารมี เมตตา

               บารมีนี้เองจะทำให้เราเกิดความเอิบอิ่มใจ  เบิกบานใจ  เพราะว่าใคร  ๆ  ก็ต้องการความสุข  ไม่ใช่

               เทวดาไม่ต้องการความสุข เทวดาก็ต้องการบุญ สัตว์นรกทั้งหลายก็ต้องการบุญ สรรพสัตว์ทั้งหลาย

               ก็ต้องการบุญ  บุญอะไร  บุญคือว่าดี  อยากจะให้ทุกคนนั้นได้รับบุญโดยทั่วกัน  บุญคือความดี

               ความสุข ความเอิบอิ่มใจ ความเบิกบานใจ หรือความชำระใจที่มันเร่าร้อน ที่มันมีความทุกข์มาก ให้

               มันจางลงไปและเกิดความเย็น ความสุข



                                                          ๒๖๗
   262   263   264   265   266   267   268   269   270   271   272