Page 277 - ธรรมะบรรยาย2564
P. 277

เทวดาประจำภาคพื้นดินที่อยู่ในบ้านของเราจะอนุโมทนาสาธุ  เมื่อเทวดาทั้งหลายมีอนุภาพยิ่งใหญ่

               บุญกุศลนี่เราได้จากใครหนอ  ได้จากคนที่บ้านของเรานี่เอง  เขาสวดมนต์ให้เราทุกวันเราก็ได้

               อนุโมทนาบุญด้วย ก็ขอให้ครอบครัวนี้มีความสุข บ้านหลังนี้อยู่ดีมีความสุข ปราศจากโรคภัยไข้เจ็บ

               เพราะเขามีพลานุภาพแล้ว

                     เพราะฉะนั้น  การสวดมนต์  มันก็เลยได้อานิสงส์อย่างมาก  เทวดาก็ชื่นชอบ  ขอให้ปฏิบัติดี

               ปฏิบัติชอบก็แล้วกัน มันก็จะส่งเสริมให้ตัวเราด้วย กายทิพย์ทั้งหลายด้วยก็จะได้อนุโมทนาบุญ เมื่อ

               วานได้พูดถึงเรื่องธุดงค์ ธุดงค์คือเครื่องมือขจัดสิ่งที่มัวหมองในจิตของแต่ละท่าน ค่อย ๆ จางไป ๆ

               ก็เหมือนเราอาบน้ำทุกวัน อาบเล็กอาบน้อย เครื่องทำความสะอาดก็จะแตกต่างกันไป โฟมล้างหน้า

                                                              ้
                            ่
               ยาสีฟัน หรือวาเครื่องสระผม น้ำยาสระผม น้ำยาบวนปาก และก็ทำความสะอาดทั่วร่างกาย มันก็มี
               หลายยี่ห้อ แต่ละยี่ห้อก็บอกคุณสมบัติว่าต้องทำอย่างนั้น อย่างนั้นถึงจะสะอาด แต่สิ่งที่ลึกลงไปที่

               ผิวหนังนี่  สบู่ธรรมดาก็ไม่ออก  มันก็ต้องมีเครื่องประเทืองผิวขึ้นมาอีก  ถึงจะกำจัดสิ่งที่มันฝังลึกใน

               ร่างกายของเราได้

                     เช่นเดียวกับธุดงค์วัตร ๑๓ ข้อนี่ แต่ละข้อก็มีข้อกำจัดกิเลสส่วนนี้ ส่วนนั้น พระพุทธเจ้าก็ตรัส

               ไว้ อย่างเช่น “บังสุกูลิกังคะ” ข้อที่ ๑ บังสุกูลิกังคะก็คือ ถือผ้าบังสุกุล ผ้าธรรมดา ธรรมดานี่ ใส่

                                                                              ่
               เสื้อผ้าแบบไม่ต้องหรูหรา ฟุ่มเฟือย เหมือนคนที่มาปฏิบัติธรรมนี่ ใสเสื้อผ้าสบาย ๆ ชุดขาวก็ได้ ไม่
               ต้องหรูหรา ฟุ่มเฟือย แค่ปกปิดอวัยวะร่างกายให้มันไม่อุจาดตาหรือว่าไม่ดูไม่สวยงามนะ เท่านั้นก็

               ใช้ได้ เรียกว่า “บังสุกุล” ผ้าที่สะอาดแต่ว่าไม่ใช่ผ้าที่หรูหรา ฟุ่มเฟือยเกินไป บางคนนี่ใส่ตัวละหมื่น

               ก็มี เสื้อผ้านี่ตัวละหมื่น ตัวละสองร้อยห้าร้อย บางคนตัวละเก้าสิบเก้าบาทก็มี ก็ใส่ได้ ก็มีชีวิตอยู่ได้

               เพราะฉะนั้น  พระสงฆ์เลยใส่จีวรแบบง่าย ๆ สบาย  ๆ  ถ้าสมัยก่อนก็ไปเก็บเอาตามกองหยากเยื่อ

                       ้
               หรือว่าผาห่อศพ มาเย็บมาต่อให้เป็นผ้าผืนใหญ่ ให้เป็นผ้าสบงบ้าง ผ้าจีวรบ้าง ผ้าพาดบ่าบ้างหรือ
               ว่าผ้าสังฆาฏิ นี่เรียกว่า “ผ้าบังสุกุล” ก็คือไม่สีฉูดฉาดหรือว่ามีราคาสูงนัก

                     ข้อที่ ๒ “เตจิวริกังคะ” ก็คือ “เต” แปลว่า สาม คือใช้ผ้า ๓ ผืน อย่างพระสงฆ์ส่วนมากก็

               อธิษฐานใช้ผา ๓ ผืน คือผ้าสังฆาฏิ ผ้าที่ใช้พาดบ่าหนึ่งผืน สองจีวรที่ครองร่างกาย และก็สบง เตจิว
                           ้
               ริกังคะคือองค์แปลว่าส่วนประกอบ มีอยู่ ๓ ผืนนี่ก็ใช้เท่านี้ บางคนนะคนมีสตังค์เยอะซื้อเป็นตู้เลย

               พระอาจารย์ไปอินโดนีเซีย ไปพักบ้านคนหนึ่งเขานิมนต์ไป เขาก็นี่คือห้องนอน นี่คือห้องแต่งตัว นี่

               คือห้องพระ โอ้รองเท้า คนเดียวใส่น่ะเป็น ๑๐๐ ชุด รองเท้า โยมใส่ยังไงนี่ ตู้เสื้อผ้าก็เต็มเลย คน

               เดียวใสเยอะมาก ไปเห็นแล้ว เป็นไปได้ยังไงนี่ กระเป๋าสิ กระเป๋าแบรนด์เนมนะเป็น ๑๐๐ ใบ ใช้
                      ่





                                                          ๒๗๗
   272   273   274   275   276   277   278   279   280   281   282