Page 384 - ธรรมะบรรยาย2564

๑๕๒ ธรรมะบรรยาย

ท่านเจ้าคุณ พระราชปัญญาวชิโรดม
๒๐ กรกฎาคม ๒๕๖๔

วันนี้เปิดซูม สวดมนต์ให้เห็นหน้าตากัน ปรากฏว่าเป็นผลดีอย่างหนึ่งได้เห็นความเหี่ยวของ

หน้าตาของแต่ละท่าน หน้าตายิ้มแย้มนี่นะ นึกว่าหน้าเหี่ยวกัน การได้สวดมนต์นี้ถือว่าเป็นการสร้าง

บุญกุศลให้แก่ตนเอง ผู้ที่เข้าร่วมสวดมนต์กับคณะสงฆ์วัดเทพเจติยาจารย์วันนี้ ๒,๑๕๒ ท่าน สาธุ

สาธุ สาธุ อนุโมทามิ

ื่
การสวดมนต์แต่ละครั้งนั้นได้กุศลแก่ตนเองอย่างมาก ๆ ท่านทั้งหลาย ถ้าเราเผอแผ่คนอื่นได้
ยิ่งเกิดมหากุศลอันยิ่งใหญ่ คนอื่นไม่รู้ก็เยอะ ถ้าเราเผื่อแผ่ให้เขาได้ถือว่าเป็นเมตตาบารมี เมตตา

้
บารมีนี้เราต้องสรางขึ้นมา ถ้าเราไม่สร้างมันก็ไม่เกิดเมตตา ไม่เกิดความปรารถนาดี เราได้ดีแล้วให้
คนอื่นได้ดีด้วย เรารู้แล้วให้คนอื่นรู้ด้วย เราตื่นแล้วให้คนอื่นตื่นด้วย เราพ้นแล้วก็ให้คนอื่นพ้นด้วย

มันถึงจะถูกอย่าเอาแต่ตัวรอดคนเดียว

ทีนี้พระอาจารย์จะได้เล่าต่อ ไปเดินธุดงค์กับพระอาจารย์หลวงพ่อ ตอนพระอาจารย์เดิน

กลับไปที่กลดของตัวเองนั่น ก็ได้เดินไปด้วยความระมัดระวัง ในขณะเดินก็ว่าพุทโธ ๆ ไปด้วย ตอน

ที่อยู่กับหลวงพ่อนั้นท่านก็สอนหลายสิ่งหลายอย่าง เวลาอยู่คนเดียว ถ้ามันกลัว ถ้าสัตว์รายมา จะ
้
เป็นงู สงสัยงู ก็ต้องว่า “วิรูปักเข” ถ้าอมนุษย์ทั้งหลายมาก็ให้สวด “วิปัสสิ” ถ้าภูตเทวดามา เขา

ปลอมตัวมา ก็ให้สวด “ยานี” หรือว่าสวด “บทกะระณียะเมตตาสูตร” ท่านก็สอน สอนเสร็จก็เดิน

กลับไปกลดของตัวเอง

เมื่อไปถึงกลด แต่พอจะถึงนะตอนแรก ๆ ว่าพุทโธค่อย ๆ พอห่างหลวงพ่อไปแล้ว สัก ๑๐๐

เมตรหรือมากกว่านั้นพุทโธเสียงดัง พุทโธ พุทโธ พุทโธ เพราะไม่อยากจะฟังเสียงอื่น เดินไปนี่ขนลุก

ทั่วตัวซู่ วุ๊บวั๊บขึ้นมา หัวนี่ตั้งขึ้นเรื่อย ๆ เส้นผมน่ะ ขนลุกวุ๊บวั๊บขึ้นมา แล้วก็กลัวว่ามันจะเกิด

อันตรายก็ว่าพุทโธ มันไม่มีไฟฉาย ใช้โคมเทียนเดินถือไป พุทโธ ๆ ไปถึงแล้ว ไปถึงกลดของตัวเอง

มันคงนอนไม่หลับก็เลยตั้งจิตว่า เราจะนั่งสมาธิต่อ ถ้าเทียนนี้ไม่ดับข้าพเจ้าก็จะไม่นอน ก็เลยเอา

โคมนี้ไปห้อยกับต้นไม้ โคมเทียนนี้มันจะแสงจะนวล ๆ ไม่สว่างมาก มันนวล ๆ พอเห็น ลมพัดมันก็

ไม่ดับ เพราะว่ามันมีผ้ากั้นไว้ เป็นโคมนะ เทียนอยู่ตรงกลาง เวลาลมพัดมันก็ไม่เข้า ถึงเข้าก็เข้าไม่

มาก มันก็เลยไม่ดับ ทีนี้พระอาจารย์ก็เลยไปห้อยไว้ที่ต้นกิ่งไม้ ห้อยเสร็จก็เข้ากลดของตัวเอง ก็สวด

๓๘๔