Page 161 - Visionary Arts 2019
P. 161
ปัญหำที่ผู้เรียนภำษำที่สองหรือภำษำที่สำมหลีกเลี่ยงที่จะเผชิญไม่ได้
ก็คือควำมรู้สึกสับสนเวลำที่จะพูด กล่ำวคือ เมื่อต้องกำรจะพูดภำษำหนึ่ง แต่
สมองกลับนึกถึงอีกภำษำหนึ่ง สร้ำงควำมงุนงงและสับสนให้แก่ตัวเองเป็นอย่ำง
มำก และเป็นปัญหำที่ไม่รู้ว่ำจะต้องแก้ไขตรงจุดไหนเลยจริง ๆ ยกตัวอย่ำงตอนที่
่
ผู้เขียนกับเพื่อน ๆ ไปกินหม้อไฟร้ำน Haidilao ซึ่งเป็นร้ำนหม้อไฟทีมีชื่อเสียงทั้งใน
ต่ำงประเทศและในประเทศไทย พนักงำนในร้ำนบริกำรอย่ำงดีและแนะน ำทุกอย่ำง
อย่ำงตั้งใจ โดยพนักงำนพูดกับผู้เขียนและเพื่อน ๆ เป็นภำษำอังกฤษ ส่วนตัว
ผู้เขียนกับเพื่อน ๆ ก็พยำยำมที่จะตอบกลับเป็นภำษำอังกฤษ แต่ปำกกลับพูดเป็น
ภำษำจีนออกมำ เหตุกำรณ์ด ำเนินในรูปแบบที่ฝ่ำยพนักงำนพูดภำษำอังกฤษ
ส่วนฝ่ำยผู้เขียนตอบกลับเป็นภำษำจีนอยู่ครู่หนึ่ง หลังจำกนั้นพนักงำนได้เปลี่ยน
มำพูดเป็นภำษำจีน แต่เมื่อพนักงำนพูดภำษำจีนเยอะเข้ำ ฝ่ำยผู้เขียนเริ่มที่จะฟัง
ไม่เข้ำใจ ท้ำยที่สุดจบลงที่ฝ่ำยผู้เขียนกล่ำว Thank you กับพนักงำนคนนั้นไป
อีกหนึ่งควำมประทับในเรื่องของ
ภำษำที่ผู้เขียนพบเจอในสิงคโปร์คือ เมื่อคน
ใ น สิง ค โ ป ร์ท ร ำ บ ว่ำ เ ร ำ เ ป็น ค น ไ ท ย ก็
พยำยำมที่จะพูดว่ำ สวัสดีครับหรือสวัสดีค่ะ
บำงคนก็พูดภำษำไทยได้มำกกว่ำนั้น ผู้เขียน
ม อ ง ว ่ำ สิ ่ง เ ห ล ่ำ นี ้เ ก ิด จ ำ ก ก ำ ร สั ่ง ส ม
ประสบกำรณ์ ก ำรเรียนรู้ กำรพูดคุยกับ
ผู้คนที่พบเจอ ท ำให้เรำเรียนรู้ภำษำของอีก
ฝ่ำยไปโดยไม่รู้ตัว
161