Page 47 - Visionary Arts 2019
P. 47
ผู้เขียนได้ประจักษ์แล้วว่ำ “tolerance” นั้น ไม่ได้เป็นเพียงค ำ
นำมธรรมสวยหรูไร้มิติอยู่บนหน้ำกระดำษหรือเป็นเพียงวำทกรรมที่ถูกหยิบยก
่
มำใช้เพื่อควำมโก้เก๋โดยทีชีวิตในแต่ละวันเรำกลับไม่เคยได้สัมผัสถึง “ควำมหมำย
ที่แท้จริง ” ของค ำนี้เลย ภำพวิถีปฏิสัมพันธ์ของชำวสิงคโ ปร์นี้เอง ได้เป็น
หลักฐำนที่ชัดเจนที่สุดแล้วว่ำ กำรอดทนอดกลั้น เปิดใจ และยอมรับในควำม
แตกต่ำงของกันและกันนั้น เป็นหนึ่งในควำมสำมำรถของสิ่งมีชีวิตที่เรำเรียกว่ำ
ิ่
มนุษย์ เป็นสงที่มนุษย์ “ท ำ” ได้
ผู้เขียนเชื่อเหลือเกินว่ำหำกใครได้มีโอกำสมำเยือนสิงคโปร์ก็คงจะ
สัมผัสได้ถึงสิ่งที่ผู้เขียนได้เรียนให้ทรำบในวันนี้ ถึงแม้สิงคโปร์จะเป็นประเทศเล็ก
ๆ สุดปลำยแหลมมลำยู แต่เสน่ห์ที่สิงคโปร์รอให้เรำได้ค้นหำและเรียนรู้นั้นไม่เล็ก
เลย ที่ส ำคัญเมื่อลองได้มำเยือนที่นี่สักครั้งหนึ่งแล้ว คงจะต้องหำทำงกลับมำ
เยือนซ้ ำอีกครั้ง (หรืออีกหลำยครั้ง) เพรำะได้ต้องมนต์เสน่ห์แบบสิงคโปร์เข้ำ
แล้วเป็นแน่
ท้ำยที่สุดนี้ ผู้เขียนขอขอบพระคุณคณะอักษรศำสตร์ มหำวิทยำลัย
ศิลปำกรเป็นอย่ำงสูง ที่ได้มอบโอกำสในกำรท ำควำมเข้ำใจมนุษย์ในมิติที่พื้นฐำน
ที่สุดและส ำคัญที่สุด ท ำให้ได้เปิดหู เปิดตำ เปิดใจ ท ำให้ได้เห็นโลกและเห็นเรำ
ผ่ำนประสบกำรณ์ตรงจำกกำรไปเยือนสิงคโปร์ในครั้งนี้
47
