Page 18 - โลกของหนูแหวน
P. 18

คลื่นความเจริญ



                     หนาแลงปนี้น้ําไมแหงขอดคลองเหมือนเคย พอไดขาวจากอําเภอมาบอกวาเปนน้ํามาจากเขื่อน ปาพลอย

              ไดยินเขาก็พึมพําไปตามประสาคนแกวา “มันก็เหมือนกับกุมภกรรณทดน้ําแหละวา” หนูแหวนไดยินไมถนัด
              ประกอบกับเธอกําลังคิดอะไรอยู เธอไดรูสึกถึงความใหญโตที่นากลัว ซึ่งเธอก็ไมรูวาคืออะไรแน เธอจึงไมได

              ซักถามวากุมภกรรณเปนใคร มาจากไหน เหตุใดจึงมาทดน้ํา
                     แลวในที่สุดสิ่งที่หนูแหวนหวาดกลัวก็มาถึง มีคนแตงตัวดี ๆ กลุมหนึ่งมาที่หมูบาน มีเครื่องขยายเสียง

              ปายโฆษณามาพรอม เจาแกละวิ่งหนาเริดไปถึงกอนใคร  แตแลวก็หนามอยบนอยางผิดหวังวา “นึกวาจะมีหนัง

              ฉาย” ชาวบานตางพากันออกมาดู หมุนไปรอบผาโฆษณาที่เขียนหนังสือยากเหลือเกินจนไมมีใครอานออก เมื่อ
              เห็นวามีผูคนมามากแลว ลุงคงผูใหญบานไวหนวดเฟมก็ขึ้นไปยืนประกาศวา

                     “พอแมพี่นองทั้งหลาย นี่คือหนวยพัฒนาชนบท” เสียงชาวบานถอนใจดวยความโลงอก ไดรูกันเสียทีวา

              เปนหนวยชื่อยาก ๆ นี้ เสียงลุงคงพูดตอไปวา “หนวยพัฒนานี้เขาจะมาทําหมูบานของเราใหเจริญ ขอพอแมพี่นอง
              ใหความรวมมือดวย”

                     แลวลุงคงก็พูดตอไปอีกยืดยาว มีศัพทแสงมากมาย ทุกคนฟงลุงคงดวยความยกยองนับถือ และไดใหความ
              รวมมือดวยเปนอยางดี เชน อุมลูกจูงหลานไปใหหมอตรวจ ชวยกันขุดบอทําถนน ใคร ๆ ก็พูดกันแตเรื่องการ

              พัฒนา ที่บานปาพลอย พอตกบายจะมีเด็ก ๆ มานั่งคุยกันถึงเรื่องนี้ ปาพลอยมักจะพูดอยูไมขาดปากวา เกิดมา
              ทองพอทองแมก็เพิ่งเคยเห็นนี่แหละ สวนเด็กก็คุยกันแตเรื่องของเลน อยางเชน หีบพูดได ซึ่งมีสองแบบดวยกัน

              หีบอยางหนึ่งมีขอกลม ๆ มีเสนสีน้ําตาล พอวงกลมหมุนก็พูดได แตเจาเปยกคานวา “เฮย บางทีมันหมุนก็ไมมี
              เสียงดัง ตอนนี้มันหมุนเร็ว ๆ นะ” สวนหีบอีกอยางพอหมุนปุมเสียงดังกิ๊กก็มีเสียงดัง แตหีบอยางหลังนี้บางทีก็มี

              เสียงโครกคราก ปาพลอยฟงเด็กที่พูดกันอยางสนุกสนาน แลวก็พูดขึ้นอยางปลงตกวา “เฮอ เดี๋ยวนี้อะไร ๆ มันก็

              เปลี่ยนแปลง”

                     “ใช” หนูแหวนเสริมขึ้น “อยางเจาแกละเดี๋ยวนี้ก็กลายเปนคุณหนูไปแลว”
                     เสียงเด็กหัวเราะกันอาใหญ เจาแกละอายจนหนาแดงที่หนูแหวนหาวามันเปนคุณหนู หันมาทุบเอาดัง

              พลั่ก พูดขึ้นวา “แกก็เปนคุณหนูวะ”



                                                                                                              18
   13   14   15   16   17   18   19   20   21   22   23