Page 23 - งานวารสาร 5/6
P. 23

อาถรรพ์เพชร













                                                             ถ้าจะกล่าวถึงอาถรรพ์ต่างๆที่เกี่ยวกับ “เพชรซาอุหรือเพชร

                                                            โฮป” คงมีหลายคนคงได้ยินเรื่องราวมากันบ้างแล้วว่าความ

                                                            เป็นมาตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบันที่ผ่านมาหลายทศวรรษ หลาย

                                                           ชั่วอายุคน ตามประวัติหรือที่มานั้นกล่าวว่า ผู้ที่ได้ครอบครอง

                                                          เพชรล้วนได้รับเคราะห์ร้ายบ้างก็ล้มละลาย ป่วย จนถึงแก่ชีวิต

                                                      จนถึงอย่างนั้นยังมีคนอีกจ านวนหนึ่งที่ต้องการครอบครองมัน ในอดีต

        มีได้มีการซื้อขายเพชรซาอุท าให้มีการเปลี่ยนเจ้าของอยู่บ่อยครั้ง แต่ถึงอย่างนั้นความน่ากลัวของมันกลับไม่เคยลดไปตาม
        กาลเวลา ปัจจุบัน”เพชรซาอุหรือเพชรโฮป” ได้ถูกเก็บรักษาอยู่ที่สถาบัน สมิธโซเนียน (Smithsonian Institute) ใน


        กรุงวอชิงตันดีซี




        เพชร Hope ที่รู้จักกันในชื่อ"Le Bleu de ฝรั่งเศส"หรือ"Le Bijou du Roi"เป็นเพชรซึ่งมีขนาด 45.52 กะรัต (9.10

        กรัม) เพชรสีฟ้าเข้มนี้ตั้งอยู่ในพิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์ธรรมชาติในสถาบันสมิธโซ-เนียนในกรุงวอชิงตันเป็น มองเห็นสีฟ้า

        ได้ด้วยตาเปล่าเนื่องจากปริมาณของโบรอนภายในโครงสร้างผลึกของมัน แต่จะแสดงการส่องแสงวาวอย่างฟอสฟอรัสสีแดง

        หลังจากได้รับรังสีอัลตราไวโอเลต light.It จัดเป็นประเภท IIb เพชรและมีชื่อเสียงในการคาดคะเนที่ถูกสาปแช่งและจะมี

        การบันทึกไว้นาน ประวัติศาสตร์ที่มีช่องว่างไม่กี่ที่มันเปลี่ยนแปลงมือหลายครั้งเกี่ยวกับวิธีที่มาจากประเทศอินเดียไปยัง

        ประเทศฝรั่งเศสไปยังประเทศอังกฤษและสหรัฐอเมริกา จะได้รับการอธิบายเป็น"เพชรที่มีชื่อเสียงที่สุดในโลก"และรองจากที่
        โมนาลิซ่า, มันเป็นงานศิลปะที่เยี่ยมชมมากที่สุดที่สองในโลกย้อนกลับไปในศตวรรษที่ 17 ของทาเวเนียร์ พ่อค้าชาวฝรั่งเศส

        เดินทางมาถึงปารีส พร้อมด้วยเพชรขนาด 112 กะรัต เขาปฏิเสธที่จะเล่าว่าได้มันมาอย่างไร หรือจากที่ไหน จึงมีข่าวลือต่างๆ

        นานาเกี่ยวกับเพชรเม็ดนี้ ข่าวลือที่น่ากลัวที่สุดคือ เขาได้เพชรมาจากเทวรูปในอินเดีย พร้อมกับค าสาปแช่งคนที่เป็นเจ้าของ

        เพชรนี้ (ในขณะนั้นมีน ้าหนัก 112 กะรัต) แม้จะมีข่าวลือน่ากลัวมากมาย แพระเจ้าหลุยส์ที่ 14 แห่งฝรั่งเศสทรงชื่นชอบเพชร

        เม็ดนี้ และทรงซื้อในราคาที่แพงมาก แล้วทรงสั่งเจียระไนให้เป็นรูปหัวใจน ้าหนัก 67 กะรัต        แต่ค าสาปกลับส่งผลแก่

        ทาเว-เนียร์ เขาสูญสิ้นเงินทองที่ได้จากการขายเพชร และตายอย่างอนาถาในรัสเซีย แม้ ว่าพระเจ้าหลุยส์ที่ 14 จะไม่ได้รับผล

        ของค าสาป แต่เมื่อถึงรุ่นหลาน คือ พระเจ้าหลุยส์ที่ 16 และพระมเหสี ซึ่งหลังจากได้ครอบครองเพชร ทั้งสองก็ถูกประหาร

        ชีวิตโดยกิโยตินช่วงระหว่างการปฏิวัติในปี ค.ศ. 1793 เพชรเม็ดนั้นถูกขโมยไปพร้อมสมบัติอื่นๆ จนกระทั่งในปี พ.ศ.1830

        เพชรขนาด 45.52 กะรัตปรากฏขึ้นในลอนดอน หลายคนเชื่อว่าเป็นเพชรที่ถูกเจียระไนมาจากเพชรต้องค าสาปเม็ดนั้น (มีชื่อ

        เรียกว่าเฟรชน์บลู) เฮนรี่ โฮป นายธนาคารได้ซื้อเพชรนั้นมาในราคา 90,000 ปอนด์ นับจากนั้นมาเพชรนี้จึง ได้ชื่อว่า
   18   19   20   21   22   23   24   25   26   27   28