Page 132 - การสำรวจภาพถ่าย Photogrammetry

102
102
4.2.1 การหมายเปาดวยมือ (Manual Point Marking)
การหมายเปาดวยมือเปนการวัดพิกัดบนภาพถายของวัตถุใด ๆ ซึ่งตองอาศัยทักษะในการแปลและวิเคราะหภาพถาย ของมนุษย ที่โดยทั่วไปแลววัตถุที่จะนํามาผานกระบวนการวัดแบบภาพนี้จะตองเปนจุดที่มีลักษณะเปนจุดเดนชัด (Well- identified Point) ในกรณีที่เปนเปาแบบธรรมชาติ และสําหรับวัตถุที่เปนเปาแบบสัญญาณนั้นก็จะตองใชทักษะเดียวกันนี้ใน การหมายตําแหนงเพื่อรังวัดพิกัดบนภาพถาย และการหมายตําแหนงเปาดวยวิธีนี้สามารถนําไปใชในรังวัดพิกัดบนภาพของ วัตถุที่ถูกกําหนดใหเปน จุดควบคุมภาพถาย หรือบางครั้งอาจเรียกวา หมุดบังคับภาพ รวมถึงการรังวัดพิกัดบนภาพถายของจุด ผานหรือจุดโยงยึด ทั้งนี้การหมายตําแหนงวิธีนี้สามารถใหความถูกตองในการวัดพิกัดภาพถายไดละเอียดสูงถึง ± จุดภาพ (ผานการขยายอยางนอย 4 เทา ณ ขณะรังวัดพิกัดบนภาพถาย) อยางไรก็ตาม การหมายตําแหนงดวยวิธีการนี้ควรทําดวย ความระมัดระวังเพื่อควบคุมใหเกิดความคลาดเคลื่อนในการหมายตําแหนงเพื่อรังวัดพิกัดบนภาพเกิดขึ้นไมเกิน ±2 จุดภาพ อยางไรก็ตาม ความแมนยําในการหมายตําแหนงดวยวิธีนี้นอกจากขึ้นกับทักษะในการทํางานแลว ยังขึ้นอยูกับความคมชัดของ เปาบนภาพถายและคุณลักษณะของวัตถุที่เลือกมาเปนจุดควบคุม หรือ จุดผาน หรือ จุดโยงยึดดวย
โดยเหตุที่กลาวมาขางตน การคัดเลือกวัตถุเปนจุดเดนชัดจึงควรพิจารณาถึงความเหมาะสมดวย ทั้งนี้ไดแสดงภาพ สเก็ตตัวอยางวัตถุที่เหมาะสมและไมเหมาะสมตอการคัดเลือกมาเปนจุดควบคุม จุดผาน หรือ จุดโยงยึด ดังรูปที่ 4-3
รูปที่ 4-3 ภาพสเก็ตวัตถุบนภาพที่เหมาะสมและไมเหมาะสมทจี่ ะนํามาเปนเปาแบบธรรมชาติ สําหรับใชเปนจุดควบคุมภาพถาย จุดผาน หรือ จุดโยงยึด (ดัดแปลงจาก Linder, 2016)
การสำาํา รวจด้้วยภาพถ่่าย (Photogrammetry)