Page 180 - ดุษฎีนิพนธ์ปริญญาเอก มจร เรื่องกลยุทธ์การเผยแผ่พระพุทธศาสนาของพระธรรมทูตสายต่างประเทศ : STRATEGIES FOR BUDDHISM PROPAGATION OF OVERSEAS DHAMMADUTA BHIKKHUS
P. 180
๑๖๒
ผู้ท าแต่ความดี สิ่งที่เป็นประโยชน์แก่ตนและผู้อื่น เป็นผู้มีจิตใจเบิกบาน มีความเมตตาปราณีต่อทุกคน
มีความปรารถนาให้ผู้อื่นพ้นจากความทุกข์
๓. ด้านการด าเนินชีวิต พระธรรมทูตจะต้องด าเนินชีวิตเป็นแบบอย่างแก่ประชาชน มีชีวิต
แบบเรียบง่าย ไม่เบียดเบียนตนเองและผู้อื่น เป็นผู้ส ารวมระวังในการบริโภคใช้สอยเสนาสนะ
ประเด็นที่ ๕ การเผยแผ่พระพุทธศาสนาของพระสาวก กล่าวคือการจาริกไปในที่ต่าง ๆ
ของพระสาวก ที่พระพุทธเจ้าทรงส่งไปเพื่อประโยชน์สุขของประชาชนเป็นอันมาก ตามแต่ความ
เชี่ยวชาญของแต่ละท่าน ตัวอย่างพระสาวกที่ยกมานี้ เป็นเพียงบางส่วนเท่านั้นเพราะว่าพระสาวกรุ่น
แรกมีจ านวน ๖๐ รูป ในการท าหน้าที่เผยแผ่พระพุทธศาสนา ซึ่งมีพระพุทธเจ้าทรงเป็นต้นแบบของ
พระธรรมทูต ในประเด็นนี้เมื่อเปรียบเทียบกับการออกไปเผยแผ่พระศาสนาในต่างประเทศของ
พระธรรมทูตในยุคปัจจุบัน พระอรหันตสาวก ๖๐ รูปแรกที่จาริกประกาศพระศาสนาจัดว่าเป็น
พระธรรมทูตชุดแรกในพระพุทธศาสนา สิ่งหนึ่งที่พระสาวกรุ่นต่อมาต้องเข้าใจให้ชัดเจนคือ พระสาวก
ผู้ท าหน้าที่เผยแผ่พระพุทธศาสนาในสมัยพุทธกาลนั้น ส่วนใหญ่เป็นพระอรหันต์หรือพระอริยบุคคล
ระดับรองลงมา การเผยแผ่พระศาสนาจึงส าเร็จผลได้เป็นอย่างดี และพระสาวกผู้ท าหน้าที่เผยแผ่
พระศาสนาแต่ละท่านมีความเชี่ยวชาญเฉพาะตัว ไม่ใช่ทุกท่านที่จะมีความเชี่ยวชาญทุกด้านหรือมี
ความรู้ทุกเรื่อง แต่ทุกท่านมีความรู้ธรรมที่เป็นแก่น หลักส าคัญในพระพุทธศาสนาจึงท าให้การเผยแผ่
พระพุทธศาสนาส าเร็จได้ในระดับสูง การศึกษาความเป็นมาของการประกาศพระพุทธศาสนาและการ
เผยแผ่พระพุทธศาสนาท าให้พระภิกษุสงฆ์สาวกในยุคหลังมีต้นแบบและวิธีการที่สามารถใช้เป็น
แบบอย่างของการเผยแผ่พระพุทธศาสนา แม้จะยังไม่มีคุณสมบัติครบถ้วนตามพระธรรมทูตในสมัย
พุทธกาลก็ตาม สิ่งที่ต้องมีคือความรู้ในแก่นหรือหลักการส าคัญของพระพุทธศาสนา โดยสามารถ
ศึกษาการเผยแผ่พระพุทธศาสนาด้วยตนเองจากพระคัมภีร์เพื่อน ามาพัฒนาแนวทางการเผยแผ่
พระพุทธศาสนาของตนเอง และฝึกฝนประพฤติปฏิบัติพัฒนาตนเองให้มีคุณสมบัติที่จ าเป็นต่อการท า
หน้าที่เผยแผ่พระพุทธศาสนาต่อไป
ประเด็นที่ ๖ การเผยแผ่พระพุทธศาสนาในสมัยหลังพุทธกาล หลังจากการดับ
ขันธปรินิพพานของพระพุทธเจ้า มีพุทธสาวกช่วยกันท าหน้าที่ในการเผยแผ่พระพุทธศาสนามาเป็น
ล าดับ จนท าให้พระพุทธศาสนามีความเจริญรุ่งเรือง และผู้มีเข้ามาบวชเป็นจ านวนมากจนมาถึงใน
สมัยของพระเจ้าอโศกมหาราช ผู้ที่ได้ชื่อว่ามีความส าคัญต่อการประดิษฐานพระพุทธศาสนานอก
ดินแดนต้นก าเนิด จนท าให้พระพุทธศาสนายังสามารถด ารงมั่นอยู่จนถึงปัจจุบันนี้ การเผยแผ่
พระพุทธศาสนาในสมัยพระเจ้าอโศกมหาราชในช่วงระยะเวลาที่พระพุทธศาสนาเจริญรุ่งเรืองนั้น ได้มี
การท าสังคายนาหลายครั้งจนถึงสมัยของพระเจ้าอโศกมหาราช มีผู้ปลอมตัวเข้ามาบวชเพื่อแสวงหา
ลาภสักการะในพระพุทธศาสนาจ านวนมาก จนท าให้เกิดมีการสังคายนา ครั้งที่ ๓ และเมื่อการ
สังคายนาซึ่งพระเจ้าอโศกมหาราชเป็นผู้สนับสนุนส าเร็จลง พระองค์ทรงมีประสงค์ส่งพระภิกษุออก