Page 186 - ดุษฎีนิพนธ์ปริญญาเอก มจร เรื่องกลยุทธ์การเผยแผ่พระพุทธศาสนาของพระธรรมทูตสายต่างประเทศ : STRATEGIES FOR BUDDHISM PROPAGATION OF OVERSEAS DHAMMADUTA BHIKKHUS
P. 186

๑๖๘





                                 ประเด็นที่ ๕ สังเคราะห์กลยุทธ์การเผยแผ่พระพุทธศาสนาของพระธรรมทูตสาย
                       ต่างประเทศ ปัญหาในการเผยแผ่พระพุทธศาสนา พบว่า สอดคล้องกันไปในทิศทางเดียวกัน คือ

                       พระธรรมทูตยังมีคุณสมบัติที่จ าเป็นต่อการเผยแผ่พระพุทธศาสนาไม่ครบสมบูรณ์ เช่นความรู้ใน
                       หลักธรรมที่เป็นแก่นของพระพุทธศาสนา การเจริญกรรมฐาน ภาษาต่างประเทศ ความรู้เกี่ยวกับ

                       ประเทศที่จะไปปฏิบัติศาสนกิจ เป็นต้น การสนับสนุนและช่วยเหลือในด้านต่าง ๆ ที่จ าเป็นจาก

                       หน่วยงานที่เกี่ยวข้อง

                                 แนวทางแก้ไขปัญหาที่เกิดขึ้นในการเผยแผ่พระพุทธศาสนา แบ่งเป็น ๒ ด้านคือ ด้าน

                       บุคลากรและด้านองค์การ
                                 แนวทางการแก้ไขด้านบุคลากรนั้น พระธรรมทูตต้องวิเคราะห์ตัวเองให้พบว่า จุดแข็งของ

                       ตัวเองคืออะไร แล้วใช้จุดแข็งนั้นเป็นตัวน าในการเผยแผ่พระพุทธศาสนา จุดอ่อนของตัวเองคืออะไร
                       ถ้าจุดอ่อนนั้นไม่สามารถแก้ไขได้ ต้องหาผู้ที่มีจุดแข็งตรงกับจุดอ่อนของตนเองหรือทีมมาช่วย

                       สนับสนุน อีกประเด็นคือพระธรรมทูตในยุคปัจจุบันจะอยู่ล าพังหรือท างานคนเดียวไม่ได้ ถ้าจะท างาน

                       ให้ประสบความส าเร็จทันเวลาต้องใช้ทีมงานมาเสริม ถ้าจุดแข็งไม่มีอยู่ในทีม ต้องมีฆราวาสมาช่วย
                       เช่น หาอาสาสมัครมาช่วยแปลธรรมะเป็นภาษาอังกฤษ เป็นต้น

                                 แนวทางการแก้ไขด้านองค์การ ปัญหาการเผยแผ่พระพุทธศาสนาของพระธรรมทูตใน

                       ต่างประเทศ ส่วนหนึ่งมีสาเหตุมาจากสถาบันหรือหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง สิ่งที่ควรด าเนินการ ได้แก่ จัด
                       ให้มีการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ด้านการบริหารจัดการส าหรับผู้เกี่ยวข้องทุกระดับในรูปแบบต่าง ๆ อย่าง

                       ต่อเนื่องเท่าที่จะเป็นไปได้ การจัดการความรู้เกี่ยวกับการท างานเผยแผ่พระพุทธศาสนาในต่างประเทศ
                       ในทุกด้าน เพื่อเป็นคลังความรู้แก่พระธรรมทูตรุ่นหลังใช้เป็นแนวทางการท างานหรือแก้ปัญหาที่

                       เกิดขึ้นได้อย่างทันท่วงที การจัดตั้งสถาบันหรือวิทยาลัยพระธรรมทูต เพื่อพัฒนาบุคลากรด้านงานเผย

                       แผ่พระพุทธศาสนาในต่างประเทศ การจัดตั้งคณะกรรมการบริหารกิจการพระธรรมทูต บางแนวทางที่
                       เสนออยู่ในระหว่างการด าเนินการ และบางแนวทางมีข้อจ ากัดหลายประการ ท าให้ไม่สามารถ

                       ด าเนินการได้ทันทีหรือด าเนินการแล้วแต่ยังไม่เกิดผลเป็นรูปธรรมชัดเจน ปัญหาเหล่านี้ จึงถูกมองว่า
                       ไม่มีใครสนใจ ทั้งที่ในความเป็นจริง การจัดการกับบางปัญหาต้องใช้ระยะเวลาในการด าเนินการ

                                 การเผยแผ่พระพุทธศาสนาเป็นกลวิธีที่แสดงให้ประชาชนได้รับทราบเรื่องราวต่าง ๆ จาก

                       การด าเนินงานของพระธรรมทูต เช่น การสอนธรรม การเทศน์ บรรยาย เพื่อสื่อให้เห็นถึงความส าคัญ
                       ของพระพุทธศาสนา ทั้งนี้ประกอบไปด้วยกระบวนการต่าง ๆ ตั้งแต่การวางแผน การสร้างบุคลากรผู้

                       เผยแผ่ การพัฒนาบุคลากร การสนับสนุน ภายใต้วิธีการเผยแผ่ ที่ผสมผสานกันระหว่างเนื้อหาสาระที่

                       บรรยายกับคุณสมบัติของผู้บรรยาย เพื่อให้เกิดผลสัมฤทธิ์ในการเผยแผ่
   181   182   183   184   185   186   187   188   189   190   191